Η αγελαδίτσα είναι ένα πολυετές φυτό που μπορεί να φτάσει σε ύψος μεταξύ 15-30 εκατοστών. Το φυτό έχει ισχυρές ρίζες χωρίς κλαδιά και πολλά μικροσκοπικά ριζικά συστήματα που μοιάζουν με νήματα. Το μήκος των ριζών είναι 6-8 cm. Τα φύλλα μπορούν να φτάσουν μέχρι 20 cm σε μήκος και 6 cm σε πλάτος. Είναι διατεταγμένα σε ροζέτα. Η στεφάνη είναι κίτρινη με ένα πορτοκαλί σημείο στη βάση της. Το βότανο ανθίζει μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου.
Σημειώστε
- Τα άνθη μπορεί να περιέχουν αιθέριο έλαιο, πολυσακχαρίτες και σάκχαρα (περίπου 2%), φλαβονοειδή, καροτένια και άλλους φαινυλικούς γλυζίτες, καθώς και άλλες βιολογικά ενεργές ουσίες.
- Το ασκορβικό οξύ βρίσκεται στα φύλλα (τα ξηρά φύλλα περιέχουν 5,9%), διάφορα φλαβονοειδή και ανόργανες ουσίες, καθώς και άλλες βιολογικά ενεργές ουσίες.
- Τα ριζώματα και οι ρίζες μπορούν να περιέχουν έως και 10% σαπωνίνες και πολυσακχαρίτες και σάκχαρα.
- Το φυτό είναι ηρεμιστικό, αντιφλεγμονώδες, αντισπασμωδικό και κατά του βήχα.
- Τα ενεργά συστατικά του βοτάνου πιστεύεται ότι διεγείρουν την έκκριση, αυξάνουν τη διούρηση και προκαλούν διάρροια. Επίσης, σας ηρεμούν.
- Η χρήση των ανθέων και των φαρμάκων που παρασκευάζονται από αυτά συνιστάται ιδιαίτερα για νευρωτικούς ερεθισμούς, αϋπνία και υστερίες. Αφήστε το βάμμα να μουλιάσει για λίγο, εγχύοντας 25 γραμμάρια ανθέων με βραστό νερό. Καταναλώστε 0,5-1 ποτήρι από το έγχυμα κάθε δεύτερη μέρα. Η ανάμειξη βοτάνων αγριολούλουδου, ακίδων λυκίσκου και κορυφών από άνθη πάθους μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της αϋπνίας. Αναμείξτε τα βότανα αγριοκάτσουρο, ρίζα βαλεριάνας και κορυφές από άνθη πάθους με αιχμές λυκίσκου για τη θεραπεία της υστερίας.
- Οι κορυφές και τα άνθη των βοτάνων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της στηθάγχης, του κοκίτη, των μεταβολικών διαταραχών, της ουρικής αρθρίτιδας ή της νευρικής αδυναμίας, των καρδιακών παθήσεων, της καρδιακής ανεπάρκειας, της φλεγμονής της λεκάνης των νεφρών και άλλων παθήσεων όπως οι ρευματισμοί, η ουρική αρθρίτιδα, η νευρική εξασθένηση, η καρδιακή ανεπάρκεια και ο κοκίτης. Αυτό το φάρμακο πιστεύεται ότι έχει αποχρεμπτικές, καθαρτικές και εφιδρωτικές ιδιότητες.
Η λαϊκή ιατρική χρησιμοποιεί βότανα για την παρασκευή αφεψημάτων, αφέψημα και χυμών. Για να πάρετε το χυμό, πρέπει να συλλέξετε τις κορυφές από την ανθοφορία του βοτάνου σας. Μπορείτε να χυμοποιήσετε τις κορυφές και να καταναλώσετε το ένα τρίτο έως το ένα τρίτο ενός ποτηριού από το χυμό πριν από το φαγητό. Μπορείτε επίσης να αναμείξετε το χυμό με μέλι και να πίνετε το μείγμα τρεις φορές την ημέρα. Αυτός ο χυμός συνιστάται ιδιαίτερα για όσους πάσχουν από ιούς κρυολογήματος, γρίπες, ημικρανίες, κοκίτη, ρευματισμούς, καρδιακές παθήσεις και άλλες παθήσεις, όπως ζάλη, γρίπες, ζαλάδες, ναυτία, κοκίτη, ζάλη, ζαλάδες, πονοκεφάλους, κοκίτη και άλλες αναπνευστικές παθήσεις.
Βέλος ανάπαυσης πεδίου
Το πολυετές αγριοκάρυδο, έχει ένα στέλεχος που μπορεί να φτάσει σε ύψος 30-60 εκατοστά. Το στέλεχος καλύπτεται από τρίχες και αδενικές τρίχες. Από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο, μπορείτε να δείτε ρόδινα άνθη. Οι καρποί είναι λοβοί που έχουν πάνω τους τρίχες. Κάθε λοβός περιέχει 2-4 σπόρους. Η μυρωδιά του λοβού μοιάζει με αυτή του ζωύφιου. Μπορεί να βρεθεί σε ξηρό λιβάδι, χωράφι ή στην όχθη ποταμού. Μπορεί να αναπτυχθεί σε αργιλώδη, ασβεστούχα και αμμώδη εδάφη. Η ρίζα θα πρέπει να συλλέγεται μετά την ανθοφορία αλλά πριν τα υπέργεια τμήματα μαραθούν. Τα νέα βότανα δεν ανθίζουν ακόμη, οπότε δεν πρέπει να συλλέγετε τη ρίζα. Αυτό συμβαίνει λόγω των μικροσκοπικών ριζών που έχουν.
- Η ρίζα του αγρού έχει αιθέριο έλαιο (έως 0,2%), ισοφλαβόνες και τριτερπένια. Περιέχει επίσης α-ονοσερίνη και γλυκοζίτη του ιδρώτα ononid. Περιέχει επίσης τανίνες, ρητινώδεις και βλεννώδεις ενώσεις, έως 10% ανόργανες ουσίες (ιδίως σελήνιο), καθώς και άλλα μικροστοιχεία και βιοδραστικές ουσίες.
- Έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Έχει αποδειχθεί ότι σταματά την αιμορραγία από τους στύλους και αντιμετωπίζει τη δυσκοιλιότητα.
- Οι δραστικές ουσίες της ρίζας έχουν καταπραϋντική δράση. Μπορούν να αντιμετωπίσουν τη δυσκοιλιότητα, να ρυθμίσουν την κίνηση του εντέρου, να σταματήσουν την αιμορραγία, να αυξήσουν τη συσταλτικότητα της καρδιάς και να επιταχύνουν την πήξη του αίματος.
- Οι θεραπείες με το αγκάθι του αγρού μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ήπια διουρητικά σε περιπτώσεις διάθεσης ουρικού οξέος (ουρική αρθρίτιδα), νεφρίτιδας, φλεγμονής της ουροδόχου κύστης και νεφρόλιθου. Η έγχυση 30 γρ. κοκκοποιημένων ριζών με ένα λίτρο νερό είναι ένας καλός τρόπος για να φτιάξετε ένα αφέψημα. Το έγχυμα θα πρέπει να χρησιμοποιείται αντί για το αφέψημα για την αύξηση της διούρησης. Για να ομαλοποιήσετε τις κινήσεις του εντέρου και να ανακουφιστείτε από τον πόνο, πίνετε ένα τέταρτο ενός ποτηριού τρεις φορές την ημέρα. Το βάμμα μπορεί να παρασκευαστεί βιομηχανικά. Συνιστάται να λαμβάνετε μισό ή ένα κουταλάκι του γλυκού 2-3 φορές την ημέρα πριν από το φαγητό.
- Αυτό το βότανο έχει χρησιμοποιηθεί σε όλη την ιστορία για ιατρικούς σκοπούς. Έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα εξαιρετικό φάρμακο για το οίδημα και τη νεφρίτιδα, τη φλεγμονή της ουροδόχου κύστης, το οίδημα και τη νεφρίτιδα, τον διαταραγμένο μεταβολισμό του ουρικού οξέος, το οίδημα και τη νεφρίτιδα και τη χρόνια δερματοπάθεια. Ανακατέψτε 1 κουταλάκι του γλυκού σκόνη ρίζας και 1 φλιτζάνι νερό. Πίνετε το μείγμα 2-3 φορές την ημέρα. Το αφέψημα ή το έγχυμα μπορεί επίσης να καταναλωθεί.
- Οι θεραπείες του βοτάνου μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν εξωτερικά. Για να ανακουφιστείτε από τους πόνους των αρθρώσεων και των μυών, τρίψτε τις πληγείσες περιοχές με ένα αλκοολούχο διάλυμα που περιέχει ένα φαρμακευτικό εκχύλισμα. Για την ανακούφιση του πόνου και τη θεραπεία δερματικών παθήσεων, προσθέστε το αφέψημα σε ένα μπάνιο.
Σωστή διατροφή
Οι άνθρωποι είναι πιο προσεκτικοί με τα τρόφιμα στις μέρες μας, αλλά δεν συνειδητοποιούν ότι ο ακατάλληλος συνδυασμός τροφίμων μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ασθένειες ή ακόμη και σε καρκίνο. Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί εύκολα να προκληθεί από την κατανάλωση μπύρας και θαλασσινών μαζί. Τα θαλασσινά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες και νουκλεοτίδια. Η μπύρα είναι πλουσιότερη σε βιταμίνη Β1, η οποία είναι καταλύτης για τη διάσπαση αυτών των δύο συστατικών. Η κατανάλωση μπύρας ενώ τρώτε θαλασσινά μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό λίθων στο ουροποιητικό σύστημα. Αυτές οι πέτρες είναι δύσκολο να ξεφορτωθούν. Η ουρική νεφροπάθεια, η ουρική αρθρίτιδα και η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να προκληθούν από αυτήν εάν έχετε μεταβολικό πρόβλημα. Δεύτερον, η κατανάλωση ζαμπόν και γαλακτικών οξέων μαζί μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο.
Μπορείτε εύκολα να πάθετε καρκίνο αν τρώτε μπέικον ή ζαμπόν με γαλακτικά ποτά που περιέχουν οργανικά οξέα. Πολλοί κατασκευαστές τροφίμων προσθέτουν νιτρικά άλατα προκειμένου να αποτρέψουν την αλλοίωση των τροφίμων και να σταματήσουν την ανάπτυξη του Clostridium botulinum. Όταν τα νιτρικά αναμειγνύονται με οργανικά οξέα (γαλακτικό, τρυγικό, τρυγικό, μηλικό κ.λπ. Τότε θα γίνει καρκινογόνο-νιτροζαμίνη. Για να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, αποφύγετε το επεξεργασμένο κρέας. Τρίτον, η κατανάλωση ραπανάκι και πορτοκαλιού μαζί μπορεί εύκολα να προκαλέσει βρογχοκήλη. Το ραπανάκι θα παράγει μια αντιθυρεοειδική ουσία που ονομάζεται "θειοκυανικό". Τρώτε μεγάλες ποσότητες σταφυλιών, πορτοκαλιών, σταφυλιών και άλλων φρούτων που περιέχουν ραπανάκι μαζί και τα φλαβονοειδή στα φρούτα θα γίνουν θειοκυανικά.
Θυμηθείτε το
Πρόκειται για μια ουσία που αποσυντίθεται από βακτήρια, η οποία αναστέλλει τη λειτουργία του θυρεοειδούς και μπορεί να προκαλέσει βρογχοκήλη. Τέταρτον, η σοκολάτα και το γάλα μπορούν εύκολα να προκαλέσουν διάρροια. Η σοκολάτα περιέχει οξαλικά οξέα, ενώ το γάλα είναι πλούσιο σε ασβέστιο και πρωτεΐνες. Όταν αυτά τα δύο είδη τροφίμων συνδυάζονται, το ασβέστιο στο γάλα και τα οξαλικά οξέα στη σοκολάτα θα σχηματίσουν οξαλικό ασβέστιο. Πρόκειται για μια ένωση που δεν μπορεί να διαλυθεί στο νερό. Το οξαλικό ασβέστιο δεν είναι μόνο αναποτελεσματικό για την απορρόφηση, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει διάρροια, ξηρά μαλλιά και άλλα συμπτώματα που μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη και την εξέλιξη. Πέμπτον, το τόφου και το σπανάκι μαζί μπορούν εύκολα να προκαλέσουν πέτρινη νόσο. Το τόφου είναι πλούσιο σε χλωριούχο μαγνήσιο και θειικό ασβέστιο. Το σπανάκι, ωστόσο, έχει οξαλικά οξέα. Αυτοί οι δύο τύποι τροφίμων μπορούν να συνδυαστούν για να παράγουν όξινο μαγνήσιο και οξείδιο του ασβεστίου. Αυτά τα λευκά ιζήματα δεν μπορούν να απορροφηθούν από τον ανθρώπινο οργανισμό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λιθίαση και μπορεί επίσης να επηρεάσει τον ρυθμό απορρόφησης του ασβεστίου.