Ο ρευματισμός θεωρείται μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος. Για τη θεραπεία των ρευματισμών, οι γιατροί συνταγογραφούν αναλγητικά και παυσίπονα όπως η παρακεταμόλη, αλλά και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Εάν αυτή η πρώτη γραμμή θεραπείας αποτύχει, οι ρευματολόγοι μπορεί να προσφέρουν στους ασθενείς ενέσεις κορτικοστεροειδών για την ανακούφιση της φλεγμονής. Στην περίπτωση του χρόνιου φλεγμονώδους ρευματισμού, οι θεραπείες υποβάθρου συνδυάζονται με παυσίπονα για τον έλεγχο της νόσου και την κατανομή των φλεγμονωδών κρίσεων.
Για τους περισσότερους ασθενείς, οι φαρμακευτικές θεραπείες δεν αντιμετωπίζουν ποτέ όλο το φάσμα του πόνου. Επομένως, η ανάγκη για συμπληρωματικά προϊόντα είναι σημαντική. Υπάρχουν επίσης φυσικές προληπτικές λύσεις για την αντιμετώπιση της εμφάνισης ρευματικών συμπτωμάτων. Συνίστανται στον περιορισμό των εκλυτικών παραγόντων όπως: το υπερβολικό βάρος, η σωματική αδράνεια ή ορισμένες τροφές. Ακολουθούν ορισμένα πολύ απλά μέτρα πρόληψης του πόνου που μπορείτε να εφαρμόσετε: Ενθαρρύνετε τη σωματική δραστηριότητα, εξορίστε τις τροφές που είναι εχθροί των αρθρώσεων (όπως η ζάχαρη, τα τηγανητά κ.λπ.), προτιμήστε μια διατροφή κατά της αρθρίτιδας (φρούτα, λαχανικά κ.λπ.), πάρτε βότανα ως σπιτική θεραπεία,... η θεραπεία των ρευματισμών στο σπίτι είναι εύκολη.
Έτσι, οι θεραπευτικές επιλογές είναι ποικίλες. Τα τελευταία χρόνια, χάρη στην πρόοδο της έρευνας για τις ρευματικές παθήσεις, έχουν εμφανιστεί νέες θεραπείες που μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τις συνθήκες διαβίωσης των ρευματοπαθών καθώς και την πορεία της νόσου τους.
Ωστόσο, η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική, έτσι ώστε ο ρευματολόγος να μπορεί να αναπτύξει ένα σχέδιο θεραπείας από την έναρξη της νόσου.
Γενικά, ένα μεμονωμένο μέτρο ή ένα μόνο φάρμακο δεν αρκεί για να επιτευχθεί μια αρχική βελτίωση: πρέπει να χρησιμοποιηθεί μια ολόκληρη ατομική θεραπευτική αντίληψη. Στην περίπτωση αυτή, τα φυτοθεραπευτικά προϊόντα (με φαρμακευτικά φυτά) αποτελούν μια φυσική και αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή.
Επίσης, ορισμένοι παράγοντες ευνοούν τη φλεγμονώδη κατάσταση του οργανισμού, όπως η εντερική υπερδιαπερατότητα, το στρες, η έλλειψη ύπνου, οι τοξίνες, οι διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος και η διατροφή. Η διατροφή πρέπει να είναι κατά βάση αντιφλεγμονώδης.
Τα φυτικά λίπη, γενικά, και τα ωμέγα-3 ειδικότερα, μειώνουν τη φλεγμονή σε συστηματικό επίπεδο. Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι πολύ χρήσιμα επειδή είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά: χλωροφύλλη, ρεσβερατρόλη, βιταμίνη C, κερκετίνη και β-καροτένιο, μεταξύ άλλων. Τα βότανα και τα μπαχαρικά έχουν επίσης μεγάλη αντιφλεγμονώδη δύναμη. Μεταξύ των μπαχαρικών, ο κουρκουμάς πολλαπλασιάζει τη δράση του με το μαύρο πιπέρι.
Συνιστάται να μην καταναλώνετε ουσίες που προάγουν τις φλεγμονώδεις διεργασίες: επεξεργασμένο κρέας, περίσσεια κόκκινου κρέατος, γλουτένη, γαλακτοκομικά προϊόντα, σάκχαρα και ραφιναρισμένα τρόφιμα και επεξεργασμένα λίπη.
Αποφύγετε επίσης τα solanaceae. Οι πιπεριές, οι ντομάτες, οι μελιτζάνες και οι πατάτες περιέχουν σολανίνη, η οποία προάγει τη φλεγμονή των αρθρώσεων. Πάνω απ' όλα, μην τα τρώτε εκτός εποχής, ωμά και με τη φλούδα τους.