Η αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που προσβάλλει τους ηλικιωμένους, αλλά μπορεί να προσβληθούν και τα παιδιά. Η πλειονότητα των περιπτώσεων αρθρίτιδας στη Βόρεια Αμερική εντοπίζεται στους 65χρονους, οι οποίοι μαζί αποτελούν το 70% του πληθυσμού. Καθώς η αρθρίτιδα είναι πιο συχνή στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τη νόσο. Η ασθένεια αυτή επηρεάζει περίπου 46 εκατομμύρια Αμερικανούς και ο αριθμός αυτός αυξάνεται κάθε χρόνο. Λόγω της αρθρίτιδας, περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι εισάγονται στο νοσοκομείο. Όλοι οι άνθρωποι με αρθρίτιδα βιώνουν ακραίο πόνο. Η ένταση του πόνου ποικίλλει ανάλογα με το πού βρίσκεται και ποιος είναι. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι πιο έντονη το πρωί και χαρακτηρίζεται ως δυσκαμψία. Τα συμπτώματα δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμα στα αρχικά στάδια.
Παράγοντας πόνου
Ο πόνος μπορεί να μην αποτελεί σημαντικό χαρακτηριστικό των ηλικιωμένων και των παιδιών, καθώς είναι λιγότερο κινητικά και αρνούνται να μετακινήσουν τα άκρα τους όταν πονάνε. Τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της αρθρίτιδας είναι η ταχύτητα και ο χρόνος έναρξης, το πρότυπο και η κίνηση των αρθρώσεων, η πρωινή δυσκαμψία, η πρωινή δυσκαμψία, το κλείδωμα και η αδράνεια, η ευαισθησία και άλλοι συστηματικοί παράγοντες. Η ακτινογραφία και η φυσική εξέταση μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση της νόσου. Η αρθρίτιδα υπάρχει από τους προϊστορικούς χρόνους. Πρόσθετα αρθρικά χαρακτηριστικά της αρθρίτιδας ή της νόσου των αρθρώσεων περιλαμβάνουν δερματικές νεοπλασίες, οίδημα και οφθαλμική φλεγμονή, διάρροια θυλακίτιδα, λεμφαδενοπάθεια, ουρηθρίτιδα, οφθαλμική φλεγμονή, οφθαλμική φλεγμονή, οφθαλμική φλεγμονή, οφθαλμική φλεγμονή, οφθαλμική φλεγμονή, θυλακίτιδα και λεμφαδενοπάθεια.
Οι εξετάσεις αίματος δείχνουν την παρουσία αντιπυρηνικών παραγόντων (ANF), ρευματοειδών και εκχυλίσιμων πυρηνικών αντισωμάτων. Η κύρια αιτία αναπηρίας στις ΗΠΑ είναι η αρθρίτιδα. 20 εκατομμύρια Αμερικανοί εξαρτώνται από τους γιατρούς και τους γιατρούς για την ύπαρξή τους. Η θεραπεία της αρθρίτιδας μπορεί να κοστίσει 50% του εισοδήματος ενός ατόμου. Είναι αδύνατο για ένα άτομο να είναι και πάλι ενεργό. Άλλοι μπορεί επίσης να κινδυνεύουν από καρδιακές παθήσεις, υψηλή χοληστερόλη και παχυσαρκία. Τα άτομα αυτά μπορεί επίσης να εμφανίσουν κατάθλιψη.
Άλλα συμπτώματα
Εκτός από τον τύπο της αρθρίτιδας, τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκαμψία των αρθρώσεων, πρήξιμο και επίμονο πόνο γύρω από τις αρθρώσεις. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία στο περπάτημα και στην κίνηση των αρθρώσεων, κόπωση, αδυναμία και μυϊκό πόνο. Το σώμα αρχίζει να καταστρέφει τους ίδιους του τους ιστούς λόγω άγνωστων αιτιών. Η επίθεση δεν περιορίζεται στις αρθρώσεις, αλλά μπορεί να επηρεάσει και άλλα μέρη του σώματός σας. Ο χόνδρος και η επένδυση των αρθρώσεων είναι οι πιο κατεστραμμένες, με αποτέλεσμα τη διάβρωση δύο αντίθετων οστών. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα προσβάλλει τις αρθρώσεις των αγκώνων, των καρπών, των γονάτων, των καρπών και των δακτύλων. Αυτή η ασθένεια προκαλεί σοβαρές παραμορφώσεις και συμμετρικές αλλοιώσεις σε λίγα χρόνια. Προσβάλλει άτομα ηλικίας μεταξύ 20 και 40 ετών. Αυτή η πάθηση στα παιδιά μπορεί να προκαλέσει σοβαρά συμπτώματα όπως δερματικά εξανθήματα, πόνο και περιορισμούς στις καθημερινές δραστηριότητες.
Παρόλο που η πραγματική αιτία των ρευματοειδών αρτηριών είναι άγνωστη, οι επιστήμονες ασχολούνται ενεργά με την έρευνα για τις καλύτερες θεραπείες. Οι ενδοφλέβιες ενέσεις μονοκλωνικών ή κορτικοστεροειδών είναι τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των ρευματοειδών. Το Remicade, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται επί του παρόντος για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, μπορεί να είναι αποτελεσματικό μόνο για βραχυπρόθεσμο χρονικό διάστημα. Αν και μπορεί να γίνει χειρουργική επέμβαση για την αντικατάσταση των προσβεβλημένων αρθρώσεων, δεν αποτελεί θεραπεία για την πάθηση. Σε μεταγενέστερα στάδια, μπορεί να αναπτυχθούν άλλα επικίνδυνα συμπτώματα, όπως καρδιακά προβλήματα, ανωμαλία βάδισης και δερματικά οζίδια. Προσβάλλει τις μεγαλύτερες αρθρώσεις, όπως το ισχίο, την πλάτη και τα γόνατα. Προκαλείται συνήθως από τη φθορά των αρθρώσεων. Ξεκινά από το χόνδρο και οδηγεί στη διάβρωση δύο αντίθετων οστών. Ξεκινά με έναν ήπιο πόνο που γίνεται αισθητός κατά το περπάτημα.
Για να δούμε...
Στη συνέχεια, ο πόνος γίνεται συνεχής τη νύχτα. Μπορεί να προκαλέσει διακοπή των καθημερινών δραστηριοτήτων. Είναι μια συχνή πάθηση σε ηλικιωμένους, ιδίως σε άτομα άνω των 65 ετών. Η οστεοαρθρίτιδα δεν μπορεί να θεραπευτεί, αλλά μπορεί να προληφθεί από το να επιδεινωθεί. Αυτή η ασθένεια συνδέεται συχνότερα με την απώλεια βάρους. Κάποια ανακούφιση μπορεί να επιτευχθεί μέσω της φυσικοθεραπείας. Η αντικατάσταση των αρθρώσεων μπορεί να μην αποτελεί επιλογή. Η αρθρίτιδα μπορεί να είναι επικίνδυνη και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παραμορφώσεις. Τα περισσότερα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα έχουν παραμορφωμένα δάχτυλα. Η άρθρωση του καρπού μπορεί επίσης να επηρεαστεί από την παραμόρφωση, καθιστώντας δύσκολη την κίνηση. Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα μπορεί επίσης να προκληθεί από παγίδευση νεύρου. Σε μεταγενέστερες περιπτώσεις, η αίσθηση των δακτύλων μπορεί επίσης να εξαφανιστεί. Μια άλλη μορφή σοβαρής αρθρίτιδας είναι η μολυσματική αρθρίτιδα. Μπορεί να προκαλέσει πόνο στις αρθρώσεις, πυρετό και ξαφνικό ρίγος. Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλείται από βακτήρια.
Αυτή η κατάσταση μπορεί να διαγνωστεί γρήγορα και να αντιμετωπιστεί για να αποτραπεί η επιδείνωσή της. Μια άλλη μορφή αρθρίτιδας είναι η ψωρίαση. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής αναπτύσσει πρώτα δερματικά προβλήματα και στη συνέχεια αρθρίτιδα. Ο πόνος στις αρθρώσεις, η δυσκαμψία και το πρήξιμο είναι μερικά από τα συμπτώματα. Η ασθένεια αυτή δεν είναι ιάσιμη και επηρεάζει μόνο ένα μικρό αριθμό ανθρώπων. Ο λύκος είναι μια διαταραχή κολλαγόνου-αγγείων που συχνά συνδέεται με αρθρίτιδα. Ο λύκος μπορεί να προκαλέσει δερματικό εξάνθημα, σοβαρή φωτοευαισθησία, απώλεια μαλλιών και πόνο στις αρθρώσεις. Η ουρική αρθρίτιδα είναι ένα άλλο πρόβλημα που σχετίζεται με την αρθρίτιδα. Αυτό συμβαίνει όταν συσσωρεύονται κρύσταλλοι ουρικού οξέος στις αρθρώσεις, προκαλώντας φλεγμονή. Το πρήξιμο και η απώλεια δραστηριότητας μπορεί να προκαλέσουν διόγκωση των αρθρώσεων.
Σχετικά με την πρόληψη
Αν και η οστεοαρθρίτιδα και οι ρευματοειδείς δεν θεραπεύονται, μπορεί κανείς να τις αποτρέψει από το να γίνουν σοβαρές με την άσκηση, την απώλεια βάρους και την καλή διατροφή. Για να αποφευχθεί ο έντονος πόνος στις αρθρώσεις, οι ασθενείς πρέπει να επισκέπτονται αμέσως τους γιατρούς τους. Υπάρχουν πολλά συμπτώματα που μπορεί να παρουσιάσει η αρθρίτιδα. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν. Αν και μπορούν να ανακουφίσουν προσωρινά τον πόνο, δεν είναι δυνατή η πλήρης ανακούφιση. Η φυσικοθεραπεία, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, τα ορθωτικά, τα φάρμακα και τα συμπληρώματα διατροφής είναι όλες πιθανές θεραπείες. Μπορεί να γίνει και χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης αρθρώσεων, γνωστή και ως αρθροπλαστική. Η σωματική άσκηση έχει δείξει καλύτερα αποτελέσματα για τη θεραπεία της αρθρίτιδας. Το πρώτο βήμα στη θεραπεία είναι συνήθως η χρήση φαρμάκων. Το μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο (ΜΣΑΦ) είναι η πρώτη επιλογή φαρμάκων. Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα παυσίπονα είναι η τραμαδόλη και η ιβουπροφαίνη.
Αυτά τα φάρμακα, αν και είναι αποτελεσματικά, μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες όπως αιμορραγία, ηπατική βλάβη, νεφρική βλάβη και έλκη. Ο γιατρός πρέπει να συνταγογραφήσει μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Για τη θεραπεία της αρθρίτιδας χρησιμοποιούνται σήμερα τα κορτικοστεροειδή. Μειώνουν τη φλεγμονή και αποτρέπουν τη βλάβη των αρθρώσεων. Υπάρχουν πολλές παρενέργειες που σχετίζονται με τα κορτικοστεροειδή, όπως υπέρταση, διαβήτης, έλκη, καταρράκτης, υπέρταση και μώλωπες στο δέρμα. Επειδή προλαμβάνουν την αρθρική βλάβη, τα τροποποιητικά της νόσου αντιρευματικά φάρμακα (DMARDs), χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Τα DMARDs που χρησιμοποιούνται συχνότερα περιλαμβάνουν τη μινοκυκλίνη, την υδροχλωροκίνη και τη μεθοτρεξάτη. Αυτά τα φάρμακα μπορούν επίσης να προκαλέσουν ηπατική και νεφρική βλάβη, απώλεια οστών και άλλες λοιμώξεις.
Φυσικοθεραπεία
Τα άτομα με αρθρίτιδα μπορούν να επωφεληθούν από την εργοθεραπεία και τη φυσικοθεραπεία. Ένα άτομο με αρθρίτιδα μπορεί να μάθει πώς να χαλαρώνει τα άκρα του χωρίς να προκαλεί βλάβη στις αρθρώσεις. Μπορεί επίσης να παρέχει στηρίγματα και νάρθηκες για τις αρθρώσεις. Η φυσικοθεραπεία σας μαθαίνει πώς να οδηγείτε, να κάνετε μπάνιο και να κάνετε δουλειές του σπιτιού. Η εργοθεραπεία σας διδάσκει πώς να μειώνετε τον πόνο και να εκτελείτε καθημερινές δραστηριότητες. Η φυσικοθεραπεία μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει θερμαντικά μαξιλάρια, πάγο και θεραπεία μασάζ υπό την καθοδήγηση υπερήχων. Αυτές οι θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα με αρθρίτιδα να παραμείνουν απαλλαγμένα από τον πόνο. Είναι σαφές ότι η αρθρίτιδα είναι μια επώδυνη πάθηση που επηρεάζει τις αρθρώσεις. Δεν υπάρχει θεραπεία. Η εργοθεραπεία και η φυσιοθεραπεία είναι οι μόνες επιλογές. Αν και τα φάρμακα μπορεί να είναι χρήσιμα, είναι επικίνδυνα και μπορεί να κάνουν τους ανθρώπους πιο ευάλωτους σε άλλες λοιμώξεις.