Οι αλλαγές στις διατροφικές σας συνήθειες είναι το κλειδί για τη διαχείριση των χρόνιων συμπτωμάτων της ουρικής αρθρίτιδας. Η κατανάλωση πέντε έως οκτώ ποτηριών νερού την ημέρα είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε. Αυτό μπορεί να μειώσει την πιθανότητα μιας κρίσης έως και κατά 40%. Τα τρόφιμα της δίαιτας για την ουρική αρθρίτιδα δεν περιλαμβάνουν ζαχαρούχα ποτά. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα με ουρική αρθρίτιδα θα πρέπει να τρώνε μια δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε πουρίνη. Αυτό περιλαμβάνει την κατανάλωση περισσότερων τροφίμων πλούσιων σε βιταμίνη C, την επιλογή των καλύτερων επιλογών υδατανθράκων και την προσκόλληση σε πολυακόρεστα οξέα (ελαιόλαδο) και την αποφυγή του κόκκινου κρέατος και του αλκοόλ. Είναι επίσης δυνατό να χάσετε βάρος και να ασκηθείτε.
Φρούτα και λαχανικά
Τα φρούτα που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες τείνουν να έχουν υψηλά επίπεδα βιταμίνης C. Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να βοηθηθεί από ορισμένα φρούτα, όπως το ακτινίδιο και το ρόδι. Αυτά τα φρούτα μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη των κρίσεων και θα πρέπει να αποτελούν μέρος της καθημερινής σας δίαιτας για την ουρική αρθρίτιδα. Η κατάσταση αυτή μπορεί επίσης να ανακουφιστεί από το χυμό κερασιού. Στη συνέχεια, ελέγξτε την πρόσληψη υδατανθράκων. Οι εξευγενισμένοι, όπως τα ζυμαρικά και το ψωμί, έχουν λίγες πουρίνες. Ως εκ τούτου, θεωρούνται τροφές για τη δίαιτα της ουρικής αρθρίτιδας. Αυτός ο τύπος υδατανθράκων δεν πρέπει να υπερκαταναλώνεται. Οι υγιείς υδατάνθρακες πλούσιοι σε φυτικές ίνες, όπως οι γλυκοπατάτες, η βρώμη, τα όσπρια και τα λαχανικά είναι οι καλύτεροι.
Τα χόρτα είναι καλά για τον οργανισμό και πρέπει να καταναλώνονται σε ποσότητα που υπερβαίνει τα 50% της καθημερινής δίαιτας για την ουρική αρθρίτιδα. Όταν λαμβάνετε υπόψη τα λιπαρά οξέα, το μαγείρεμα μπορεί να είναι δύσκολο. Η φλεγμονή μπορεί να μειωθεί σημαντικά με τη χρήση πολυακόρεστων λιπαρών οξέων.
Λιπαρά οξέα
Οι ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα θα πρέπει να αναζητούν τα απαραίτητα λιπαρά οξέα. Σε αυτά περιλαμβάνονται οι ξηροί καρποί και τα ψάρια κρύου νερού. Στα τρόφιμα της δίαιτας για την ουρική αρθρίτιδα κυριαρχεί το ελαιόλαδο. Ας μιλήσουμε για το κρέας! Είναι προτιμότερο να περιορίσετε την πρόσληψη κοτόπουλου, άπαχου μοσχαρίσιου κρέατος και χοιρινού (μία μερίδα την ημέρα). Αυτοί οι τύποι κρέατος περιέχουν πολύ λίγες πουρίνες. Οι σάλτσες και οι ζωμοί, οι οποίοι είναι πλούσιοι σε πουρίνες, δεν είναι κατάλληλοι για τροφές δίαιτας ουρικής αρθρίτιδας. Τα τρόφιμα της δίαιτας για την ουρική αρθρίτιδα απαγόρευαν στο παρελθόν τα γαλακτοκομικά τρόφιμα. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες και δεν προκαλούν ουρική αρθρίτιδα. Εν μέρει, το αποβουτυρωμένο γάλα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης αυτής της πάθησης κατά 40%.
Η κατανάλωση αυτού του τύπου γαλακτοκομικών προϊόντων μπορεί να βοηθήσει στην εξάλειψη της περίσσειας ουρικού οξέος σε περίπτωση κρίσης. Οι ασθενείς θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι το αλκοόλ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εκδήλωσης κρίσης, ιδίως εάν είναι πλούσιο σε πουρίνη. Η μπύρα είναι η χειρότερη επιλογή, καθώς περιέχει μαγιά. Η μέτρια κατανάλωση κρασιού είναι αποδεκτή και θεωρείται ευεργετική για τον οργανισμό. Οι πάσχοντες από ουρική αρθρίτιδα δεν είναι πιθανό να έχουν προβλήματα με τη μέτρια κατανάλωση καφέ. Μπορεί να συμπεριληφθεί στα εγκεκριμένα ροφήματα της δίαιτας για την ουρική αρθρίτιδα.
Καφεΐνη
Οι τακτικοί καταναλωτές καφέ μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης κρίσεων με την κατανάλωση 2-4 φλιτζανιών καφέ την ημέρα. Η καφεΐνη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εκδήλωσης κρίσης σε ορισμένους ασθενείς που την πίνουν μόνο περιστασιακά. Είναι αδύνατο να εξαλειφθούν πλήρως οι πουρίνες. Υπάρχουν τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες που δεν προκαλούν προβλήματα και μπορούν να συμπεριληφθούν στη δίαιτα για την ουρική αρθρίτιδα.
Οι επιθέσεις δεν συνδέονται με τα φασόλια, το σπανάκι, το κοτόπουλο και το σπανάκι. Τα τρόφιμα της δίαιτας για την ουρική αρθρίτιδα περιέχουν μια ισορροπημένη ποσότητα προϊόντων πουρίνης για να αποτρέψουν την επιδείνωση της κατάστασης. Αυτή η δίαιτα αλλάζει τη ζωή και θα πρέπει να εξεταστεί για την ανακούφιση από τον πόνο και τη μείωση των συμπτωμάτων.