Elektriciteit wordt al tientallen jaren gebruikt om pijn te bestrijden. We kunnen zelfs vele eeuwen teruggaan tot het herhaalde gebruik van elektrische palingen om jichtpijn te verlichten. De patiënt legde het pijnlijke gebied in een emmer met palingen om de pijn te verlichten door de schokken van de palingen. Dit is de eerste keer dat elektriciteit wordt gebruikt voor pijnbestrijding. Het maakt niet uit of de pijn acuut of chronisch is, het proces van de zintuiglijke input voor de pijnsensatie is vrijwel identiek. Tens units werden in het verleden buiten de kliniek gebruikt om patiënten in staat te stellen hun dagelijkse activiteiten aan te passen om de pijn te compenseren. Intermitterend wordt gebruikt in klinische settings wanneer de pijn ernstig of acuut is. In zeer zeldzame gevallen kan een dorsale kolomstimulator (DCS), en in de ernstigste gevallen een diepe hersenstimulatie (DBS) worden gebruikt.
Pijnfactor
Pijn is een teken van een probleem in je lichaam. Uw hersenen reageren op pijnsignalen door uw hand snel terug te trekken van een hete pan of door deze aan te raken. Als de hand beschadigd is of het weefsel beschadigd is, starten de hersenen een nieuw proces om ervoor te zorgen dat er geen besmettelijke stoffen zoals ziektekiemen, bacteriën, enz. Het gebied waar de pijn werd gevoeld. De hersenen zullen T-cellen (natuurlijke antibiotica) loslaten op het gebied en de cellen voorgaan met histamines om de haarvaten te doorbreken en de bacteriën te doden. De hersenen zullen vele fysiologische en biologische veranderingen aanbrengen, waarbij de laatste twee slechts een klein onderdeel zijn. De ruggengraat stuurt de pijnprikkel naar de hersenen. Het is een elektrisch signaal waardoor zenuwen ontstoken raken. De zenuwen ondernemen dan de nodige acties om ervoor te zorgen dat de pijnboodschap wordt opgevangen en er geen verdere schade wordt aangericht.
Dit gaat allemaal goed totdat de boodschap de hersenen voortdurend of vaker dan nodig bereikt. De patiënt komt in de problemen wanneer de boodschap hardnekkig is. Het probleem is niet het behoud van het lichaam, maar het voorkomen van verdere schade door de constante pijnboodschap die het vermogen van de patiënt om te functioneren beperkt. De pijnimpuls kan een belemmering voor de gezondheid worden. U hoort vaak de uitdrukking "all in your head". Dit is een zeer nauwkeurige uitspraak. Alle pijn wordt in het hoofd gevoeld, dus het is niet verwonderlijk dat u dit het vaakst hoort.
Ziekten
Patiënten met diabetes neuropathie of andere ziekten die de zintuiglijke input verminderen lopen het grootste risico dat de pijn niet in hun hoofd zit. Een patiënt kan een snijwond of brandwond op zijn voet/benen hebben en dit pas beseffen als er een infectie is ontstaan. Een patiënt kan een ernstiger letsel oplopen als de zintuiglijke input van zijn hersenen is aangetast. Dit kan leiden tot amputatie, systemische infectie en zelfs de dood. Het gebrek aan pijn in het "hoofd" van de patiënt kan ernstige gevolgen hebben. Chronische pijn kan ervoor zorgen dat de zenuwen die het pijnsignaal doorgeven door heel weinig input worden geactiveerd. Het ruggenmerg kan slechts een klein aantal boodschappen ontvangen en doorgeven aan de hersenen wanneer de pijnzenuw die naar het ruggenmerg gaat, wordt gestimuleerd.
Verschillende soorten zenuwen sturen berichten naar de hersenen, aangeduid als A-, B- en C-vezels. Deze vezels geven verschillende boodschappen door, zoals warmte en druk. De vezels voeren verschillende taken (functies) uit om onze hersenen op de hoogte te houden van wat er in ons lichaam gebeurt. Sommige berichten worden niet doorgegeven omdat er meer zenuwvezels de wervelkolom bereiken dan de paden naar de hersenen. Als dat bericht de pijnboodschap van de C-vezel is, wordt het niet doorgegeven. Er is geen pijn als het niet in de hersenen zit. Wij gebruiken elektrische stimulatie om de "niet-pijn" vezels bij chronische pijnpatiënten te stimuleren. Dit proces kan worden vergeleken met een ouderwets telefoonsysteem, waar de telefoniste de gesprekken fysiek naar hun bestemming leidde.
Elektrische impuls
Om niet-pijnlijke boodschappen prioriteit te geven, zodat het ruggenmerg ze doorgeeft, gebruiken we elektriciteit. De elektrische impuls stimuleert de zenuwvezels en veroorzaakt chemische en fysieke veranderingen. Daarom wordt de input van de niet-pijnlijke vezels doorgegeven en de pijnboodschap niet. De patiënt voelt geen pijn bij het gebruik van elektrische inputs. Dit komt omdat de sensatie is wat vanuit de hersenen wordt doorgegeven aan onze waarneming. Het pijnsignaal wordt niet doorgegeven of verdwijnt, dus is er geen pijn. Het "blokkeren" van het pijnsignaal moet worden verduidelijkt. Men zou verwachten dat een patiënt echt letsel zou voelen als hij het pijnsignaal blokkeert. Het zou echter niet gevoeld worden. Dit geldt niet voor gecontroleerde elektrische input van apparaten.
De mate van pijn in het gebied waar de elektrische prikkel wordt toegepast, speelt een rol. De patiënt zal pijn voelen als de elektrische prikkel te sterk is. De patiënt zou gewoon reageren door te zeggen dat de elektrische stroom pijnlijk is. Als de intensiteit van de stimulatie te hoog is, voelt de patiënt geen pijn. Als de elektrische prikkel is ingesteld en de patiënt nu een nieuw letsel heeft, zal de nieuwe pijnprikkel deze overstemmen. Het nieuwe letsel zal een sterkere prikkel zijn die wordt doorgegeven aan zijn hersenen. Het lichaam zal dan dienovereenkomstig reageren. Dit geldt vooral voor sporters die elektrische apparaten gebruiken. Een voetballer die tijdens een wedstrijd gewond is geraakt door een elektrisch apparaat, zou nog steeds elke prikkel of verwonding voelen, zoals een nieuwe blessure aan de enkel.
Let op.
Het elektrische apparaat heft de pijn van het letsel niet op.
- TENS (Transcutaneous Electrical Nerve Stimulator) - Een klein, draagbaar apparaat dat door de patiënt wordt gedragen en werkt op een meestal 9 volt batterij. Het apparaatje kan continu worden gedragen of wanneer er pijn is. Het kan indien nodig ook 24/7 worden gedragen. Het bereik van 1 tot 150 pulsen per seconde (PPS) elektriciteit is wat het apparaat elektrisch maakt. PPS betekent gewoon dat het apparaat 150 keer per seconde aan en uit gaat. Tens hebben geen carry-over pijnbestrijding, dus als het apparaat wordt uitgeschakeld, komt de pijn onmiddellijk terug. TENS wordt vergoed door de meeste verzekeringsmaatschappijen, waaronder Medicare.
- Interferentiële eenheid ( IF/IFC ) - Deze eenheid is iets groter dan een tiende eenheid, en gebruikt elektriciteit uit een wisselstroomadapterstekker. De pulsen per seconde variëren van 8.000 tot 8.150. Een interferentietoestel kan niet gedurende langere tijd worden gedragen of gebruikt als het een batterijsysteem heeft. Hij moet op het lichtnet worden aangesloten. Interferential geeft een aanzienlijke carry-over pijnverlichting. Vaak komt de pijn na een behandeling van 20-30 minuten dagen, weken of uren niet meer terug. Sommige verzekeringsmaatschappijen vergoeden Interferential als het wordt gefactureerd als duurzame medische apparatuur. Medicare beschouwt het als experimenteel.
- Dit implantaat vereist een chirurgische ingreep. In sommige gevallen kan de prikkel onmiddellijke pijnverlichting geven en doorwerken naar andere patiënten. De verzekeringsmaatschappij moet de operatie goedkeuren en nagaan of er geen externe hulpmiddelen zijn uitgevallen voordat het DCS kan worden ingebracht.
- Deep Brain Simulator ( DBS ) - Dit is vergelijkbaar met de DCS, behalve dat er draden in de hersenen worden aangebracht. Een neurochirurg voert de implantatie meestal uit. Dit wordt vaak gebruikt als laatste redmiddel voor patiënten die waarschijnlijk zelfmoord zullen plegen vanwege hun chronische pijn.