Do niedawna nie słyszałem o smole mineralnej. Jest to substancja podobna do smoły, wytwarzana ze skoncentrowanego prehistorycznego materiału roślinnego, który został pokryty przez Himalaje podczas ich formowania się w wyniku zderzenia płyt tektonicznych. Połknęły one również starożytne morze, którego wody z czasem wyparowały, pozostawiając po sobie ślady w postaci soli himalajskiej. Lokalny sprzedawca książek powiedział mi, że ma problemy z ręką, która staje się szponem i nie może jej wyprostować. Zwrócił się o radę do tradycyjnego uzdrowiciela, hakima, który polecił mu wypróbowanie salajeet. Mężczyzna nie ufał nikomu innemu i zebrał swój własny z góry.
Zobaczmy...
Po 15 dniach przyjmowania salajeet, które zebrał, twierdził, że jego ręka wróciła do normy i z pewnością wygląda teraz zdrowo. Jeśli masz szczęście znaleźć tę niesamowitą substancję, zaleca się picie jej z mlekiem krowim. Uważa się, że zapewnia to największe korzyści. W ten sposób Pathanie podawali ją swoim dzieciom, aby mogły pozostać silne i zdrowe. Niektórzy uzdrowiciele mieszają tę substancję z mlekiem, przecedzają ją jeszcze kilka razy przez muślin, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia, i suszą ją na słońcu w celu uzyskania ziołowych środków leczniczych.
Zgodnie ze starożytnym tekstem sanskryckim, Shilajit musi być dodawany do innych leków ziołowych, aby nastąpiło wyleczenie. Jego nazwa oznacza przypominający skałę. Oznacza to, że jest w stanie wytrzymać upływ czasu. Uważa się, że spowalnia proces starzenia poprzez odmładzanie mięśni, kości, nerwów i komórek skóry. Jest wspomniany w Kama Sutra, starożytnym podręczniku seksu, jako lekarstwo na impotencję. Przez wieki był również stosowany w leczeniu zaburzeń erekcji i innych męskich problemów. Legenda głosi, że stary indyjski cesarz poprosił Pana Śiwę o odnowienie energii seksualnej i otrzymał substancję z ciała Śiwy, shilajit.
Smoła mineralna składa się z różnych naturalnych substancji. Niektóre z tych substancji są bardzo rzadkie. Znany jest również jako indyjska Viagra. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy i zapobieganiu reakcjom alergicznym. Jest stosowany w medycynie ajurwedyjskiej do leczenia wielu schorzeń, w tym problemów z pęcherzem i nerkami, zaburzeń nerwowych, zapalenia stawów i szybszego gojenia złamanych kości. Uważany jest za cudowne lekarstwo. Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie w Lipsku wykazało, że może poprawić funkcje poznawcze i pamięć u osób cierpiących na chorobę Alzheimera. Potrzeba jednak więcej badań, aby potwierdzić twierdzenia praktyków ajurwedyjskich. Trudno jest poznać źródło jakiegokolwiek leku kupowanego na Zachodzie. Możesz ufać tylko temu, co znasz, tak jak sprzedawca książek.
Leczenie sarkoidozy
Od dziesięcioleci leczenie sarkoidozy jest kontrowersyjne. Możliwe, że nauka poczyniła tak niewielkie postępy w leczeniu tej choroby. Na koniec przyjrzymy się kilku ekscytującym osiągnięciom w tej dziedzinie. Sarkoidoza, autoimmunologiczna choroba zapalna, charakteryzuje się ziarniniakami, które są małymi zaokrąglonymi wyrostkami naczyń krwionośnych i komórek. Mogą one powodować różne objawy. Jest to choroba przewlekła, która może trwać wiele lat, a nawet całe życie. W tym artykule omówione zostanie obecne leczenie sarkoidozy, a następnie kilka ekscytujących wiadomości na temat alternatywnych metod leczenia.
Leczenie sarkoidozy stosowane przez współczesną medycynę nie zmieniło się zbytnio w ciągu ostatnich kilku lat, pomimo znaczących przełomów w badaniach. Ponieważ sarkoidoza może być spowodowana chorobą autoimmunologiczną, leczenie ma na celu zahamowanie układu odpornościowego, złagodzenie stanu zapalnego i leczenie objawów. Większość przypadków sarkoidozy będzie leczona kortykosteroidami. Chociaż może to złagodzić niektóre objawy, może również powodować działania niepożądane. Prednizon, doustny kortykosteroid, jest najczęściej stosowanym lekiem. Dawka jest zwykle wysoka na początku, ale zmniejsza się wraz z poprawą objawów.
Alternatywy
Miejscowe kremy kortykosteroidowe mogą być stosowane w sarkoidozie skóry w leczeniu wysypki. Istnieje wiele alternatyw dla sterydów. Niektórzy pacjenci mogą być wrażliwi lub mieć skutki uboczne, które przeważają nad korzyściami. Należą do nich: Kolchicyna, Cyklofosfamid (stosowany w leczeniu podagry) i Cyklofosfamid (stosowany w ciężkich przypadkach). Metotreksat i azatiopryna są również stosowane w zapaleniu stawów. Medycyna ajurwedyjska (tradycyjna medycyna indyjska) jest dobrze znana ze swojej zdolności do leczenia sarkoidozy. Leczenie ma na celu zmniejszenie zwłóknienia i zrównoważenie układu odpornościowego.
Nasze ciała naturalnie produkują melatoninę, która reguluje nasz sen. Niektóre badania wykazały, że może być ona korzystna w leczeniu sarkoidozy. Echinacea, żeń-szeń i inne zioła są stosowane w leczeniu tego schorzenia. Leczenie sarkoidozy pozostaje kontrowersyjne. Wynika to z faktu, że przyczyny sarkoidozy są nadal nieznane i niejednoznaczne. Istnieją pewne najnowsze osiągnięcia, które dają nadzieję osobom cierpiącym na tę chorobę. Protokół Aden, holistyczny plan leczenia, okazał się bardzo skuteczny w leczeniu tej choroby.
Kąpiele błotne i okłady
Ludzie w każdym wieku od setek lat szukają relaksu, odprężenia i odmłodzenia w uzdrowiskach i kurortach oferujących kąpiele błotne lub okłady. Techniki te mogą pomóc się zrelaksować, ale mogą również usunąć nadmiar sebum z porów, złuszczyć martwy naskórek i ukoić zmęczone ciało. Istnieją trzy gliniane substancje, które są wykorzystywane do celów terapeutycznych: glina, która znajduje się wzdłuż rzek i strumieni; glina, która jest zbierana z wrzosowisk lub bagien; i błoto, które jest wykonane z gliny, błota i popiołu wulkanicznego. Każda z tych substancji jest korzystna dla zdrowia, ponieważ zawiera związki organiczne, takie jak cynk, popiół wulkaniczny i plankton, a także właściwości lecznicze, które zapewniają. Mieszanie błota z minerałami i innymi związkami może pomóc złagodzić reumatyzm i zapalenie stawów.
Glinka w połączeniu z miodem, wodą lub olejkiem lawendowym pochłania nadmiar oleju i nieprzyjemne zapachy. Zabiegi te mogą być wykonywane w formie kąpieli, okładów lub maseczek i wymagają od 15 do godziny relaksu. Okłady błotne na twarz są ważnym narzędziem upiększającym, które istnieje od wielu lat. Odpowiednia mieszanka związków organicznych i minerałów, w tym cynku, popiołu wulkanicznego i planktonu, może wchłonąć nadmiar sebum ze skóry. Jest to świetne rozwiązanie dla osób z trądzikiem. Może być również stosowany do leczenia suchej, podrażnionej skóry, jeśli zawiera ekstrakty roślinne, takie jak aloes.
Mud Pack
Nałóż okład błotny, gdy jest jeszcze ciepły, aby skóra mogła się pocić, gdy okład wysycha. Błoto może wchłonąć więcej olejów i toksyn z porów, ponieważ się pocisz. Okład błotny może być stosowany jako środek złuszczający w celu usunięcia martwych komórek naskórka i wygładzenia skóry. Błoto było pierwszym "bandażem" dla człowieka. Pokrywa i chroni rany. Zatrzymuje również swędzenie po ukąszeniach owadów i usuwa toksyny z organizmu. Glinka nie zawsze jest łatwo dostępna w sklepach detalicznych, a brud nie jest sobie równy. Glinka. Sterylna, świeża glinka jest bardzo chłonna. Okłady z glinki są często dodawane do gazy i stosowane w leczeniu chorób skóry i żylaków. Okłady są następnie przykrywane inną tkaniną i pozostawiane na co najmniej godzinę przed ich usunięciem.
Obecnie w salonach kosmetycznych stosuje się glinkę, która została wstępnie zapakowana w postaci proszku. Okład jest następnie nakładany za pomocą wody. Błoto. Błoto jest bardziej elastyczne niż glinka. Najważniejszą rzeczą w błocie są zawarte w nim minerały i substancje organiczne. Elementy te pomagają odtruć i uspokoić ciało. Ludzie często zanurzają się w ciepłej wodzie i leczniczym błocie, aby złagodzić stres, zapalenie stawów i reumatyzm. Fango. Fango jest przez wielu uważane za najlepszy rodzaj błota do celów terapeutycznych. W rzeczywistości jest to mieszanka błota leczniczego i gliny, a także mieszanka skał wulkanicznych i związków organicznych, w tym alg. Fango należy ugotować przed nałożeniem na skórę. Po wyschnięciu pasty należy owinąć fango kocem na 20 minut, aby utrzymać ciepło. Zabieg ten może być stosowany w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów, chorób reumatycznych, stresu, bezsenności, a nawet dny moczanowej.