Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια πάθηση που μπορεί να αντιμετωπιστεί με ανακούφιση από τον πόνο. Όπως και με κάθε άλλη πάθηση, η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να διαγνωστεί εύκολα από το γιατρό σας. Με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων, μπορεί στη συνέχεια να γίνει διάγνωση και να χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία. Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να είναι πολύ επώδυνη. Η ουρική αρθρίτιδα εμφανίζεται συνήθως πρώτα στο μεγάλο πόδι και χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο, πρήξιμο και ερυθρότητα. Οι άνθρωποι συχνά μπερδεύονται από την πρώτη κρίση, καθώς δεν είναι σε θέση να εντοπίσουν την αιτία. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα αναζητήσουν ιατρική βοήθεια εάν αισθανθούν έντονο πόνο. Πώς μπορεί να διαγνωστεί η ουρική αρθρίτιδα;
Διάγνωση
Αρχικά, γίνεται μια ανασκόπηση του οικογενειακού σας ιστορικού. Αυτό περιλαμβάνει τυχόν χρόνιες παθήσεις που είχατε εσείς ή τα μέλη της οικογένειάς σας. Ο γιατρός σας πρέπει να γνωρίζει τυχόν γενετικές προδιαθέσεις που μπορεί να έχετε για ορισμένες ασθένειες. Αφού αξιολογήσει τη συνολική σας υγεία και προσδιορίσει την αιτία της πάθησής σας, ο γιατρός θα παραγγείλει εξετάσεις για να επιβεβαιώσει τη διάγνωσή του. Πλήρης γενική αίματος (CBC), μετρήσεις ούρων, κρεατινίνης ορού (BUN) και ουρικών οξέων ορού.
Η παροχή θρεπτικών συστατικών, μαξιλαριού και λίπανσης για τον χόνδρο υποβοηθείται από το αρθρικό υγρό. Αυτή η εξέταση εξετάζει την ύπαρξη κρυστάλλων ουρικού οξέος στο υγρό, οι οποίοι θα μπορούσαν να υποδηλώνουν ουρική αρθρίτιδα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονο πόνο, πρήξιμο, φλεγμονή και χαμηλό πυρετό. Η πληγείσα περιοχή θα αισθάνεται ζεστή στην αφή και θα υπάρχει ερυθρότητα. Η κρίση μπορεί να κορυφωθεί σε περίπου δύο ημέρες και διαρκεί έως και δέκα ημέρες εάν δεν αντιμετωπιστεί. Εμφανίζεται μετά το τέλος της αρχικής κρίσης ουρικής αρθρίτιδας και την υποχώρηση όλων των συμπτωμάτων.
Επιθέσεις ουρικής αρθρίτιδας
Οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας αντιμετωπίζονται συνήθως με φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση του ουρικού οξέος στο αίμα. Η θεραπεία για την πρόληψη μελλοντικών κρίσεων δεν είναι δυνατή μετά την πρώτη κρίση. Οι τόφες είναι οζώδεις μάζες κρυστάλλων ουρικού οξέος που εμφανίζονται μετά από μια κρίση ουρικής αρθρίτιδας. Είναι πιθανή η παραμόρφωση και ο πόνος, η βλάβη των μαλακών μορίων, η συμπίεση των νεύρων, η καταστροφή των προσβεβλημένων αρθρώσεων και η παραμόρφωση των μαλακών μορίων.
Εάν δεν διαγνωστεί, η υπερουριχαιμία μπορεί να προκαλέσει τις κρίσεις να πλησιάζουν μεταξύ τους μέχρι να εξαφανιστούν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή των αρθρώσεων, παραμόρφωση των αρθρώσεων, οίδημα των αρθρώσεων και εναποθέσεις τόφας στους μαλακούς ιστούς γύρω από την άρθρωση. Αυτό μπορεί να συνοδεύεται από περιόδους οξείας αρθρίτιδας.