Czy czujesz się sztywny i obolały, gdy po raz pierwszy wstajesz z łóżka każdego ranka? Czy odczuwasz ból w biodrach, kolanach lub plecach, gdy siedzisz przez dłuższy czas? Czy trudniej ci klękać, zginać się i pochylać? A co z bieganiem lub chodzeniem? Czy Twoje stawy są tkliwe i opuchnięte? Czy utrudnia to wykonywanie prostych czynności? Możesz mieć zapalenie stawów, które dotyka ponad cztery miliony Kanadyjczyków (lub jedną na siedem osób). Zapalenie stawów może być używane do opisania ponad 100 schorzeń. Aby zrozumieć zapalenie stawów, musimy podzielić je na dwa elementy.
Zapalenie stawów
Jest to po prostu stan zapalny stawów. Stany zapalne stawów mogą obejmować zarówno drobne dolegliwości, takie jak zapalenie ścięgien lub dna moczanowa (np. łokieć tenisisty), jak i poważniejsze choroby, takie jak zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i toczeń. Zapalenie stawów jest główną przyczyną długotrwałej niepełnosprawności w Kanadzie. Jeśli żyjesz wystarczająco długo, prawdopodobnie rozwiniesz jakąś formę tego schorzenia. Chociaż choroby zwyrodnieniowe stawów są rzadkie, sporadyczne bóle mogą być powszechne. Jeśli bóle i/lub dolegliwości stają się bardziej dotkliwe, częste i/lub uporczywe, nadszedł czas, aby zwrócić się o pomoc lekarską.
Wczesna diagnoza i leczenie zapalenia stawów mają kluczowe znaczenie w zapobieganiu dalszemu postępowi choroby. Lekarz zada ci pytania i przeprowadzi dokładne badanie fizykalne w celu ustalenia źródła bólu. W celu zdiagnozowania problemu konieczne może być wykonanie zdjęć rentgenowskich, badań krwi i innych testów.
Choroba zwyrodnieniowa stawów
W tej kolumnie omówimy chorobę zwyrodnieniową stawów, która jest najczęstszym rodzajem zapalenia stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawów może być mylona z chorobą reumatoidalną. Chociaż mają one pewne podobieństwa, bardzo się od siebie różnią. Przyjrzyjmy się reumatoidalnej chorobie stawów, aby pomóc w rozróżnieniu tych dwóch chorób. Reumatoidalne zapalenie stawów to stan, który powoduje uszkodzenie stawów. Jest to spowodowane stanem zapalnym lub obrzękiem błony maziowej wyściełającej staw. Tkanka i skóra wokół stawu mogą stać się zaczerwienione, gorące, zdeformowane i opuchnięte z powodu tego obrzęku.
Reumatoidalne zapalenie stawów może również rozprzestrzeniać się na inne narządy, takie jak serce, płuca i oczy. Pacjenci mogą odczuwać zmęczenie, utratę masy ciała, gorączkę i ogólne złe samopoczucie. Reumatoidalne zapalenie stawów zwykle dotyka tych samych stawów po obu stronach ciała. Najczęściej występuje w palcach i dłoniach, nadgarstkach i nogach. Choroba zwyrodnieniowa stawów, w przeciwieństwie do reumatoidalnego zapalenia stawów, wpływa tylko na stawy.
Chrząstka
Występuje, gdy chrząstka między kośćmi zużywa się, a kości ocierają się o siebie. Nieprawidłowe naprężenia w stawach powodują zużycie chrząstki i pogorszenie stanu stawu. Choroba zwyrodnieniowa stawów występuje najczęściej w stawach obciążonych, takich jak biodra, kręgosłup i kolana. Choroba zwyrodnieniowa stawów może również wystąpić w uprzednio uszkodzonych stawach. Choroba zwyrodnieniowa stawów nie jest podobna do reumatoidalnego zapalenia stawów, które powoduje, że stawy stają się czerwone i gorące.
Choroba zwyrodnieniowa stawów dotyka ponad 16 milionów Amerykanów. Pierwsze objawy zwykle pojawiają się powoli. Po przebudzeniu możesz odczuwać sztywność lub bóle po wysiłku. Wiele osób cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów nie jest w stanie odczuwać bólu po prześwietleniu. Typowe objawy obejmują sztywność i ból stawów, zwłaszcza po dłuższym braku aktywności (np. długa jazda samochodem, sen). Stopniowo ból staje się bardziej stały i może mu towarzyszyć zgrzytanie i chrupanie stawów.
Wnioski
Może to prowadzić do deformacji. Zdjęcia rentgenowskie mogą pomóc w zdiagnozowaniu choroby zwyrodnieniowej stawów, określeniu stopnia uszkodzenia stawów i wykluczeniu innych schorzeń. Ryzyko rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów jest związane z wiekiem, złym ustawieniem stawów, dziedzicznością i wcześniejszymi urazami stawu. Choroba zwyrodnieniowa stawów może być spowodowana dowolnym obciążeniem stawu. Udowodniono, że każde 10 funtów więcej masy ciała zwiększa obciążenie kolan o 30-50 funtów przy każdym kroku. Kobiety z nadwagą traciły średnio 11 funtów rocznie przez okres 10 lat. Było to o ponad połowę mniejsze ryzyko niż w przypadku kobiet, które nie straciły na wadze.