Tijm was in de oudheid een levenwekkend en gezondheidsbevorderend kruid. Tijm werd gebruikt om verschillende kwalen te behandelen, waaronder tonsillitis, astma en jicht. Het werd ook beschouwd als een van de beste remedies tegen kinkhoest. Tegenwoordig wordt tijm vooral gebruikt voor culinaire doeleinden. Tijm wordt het meest gebruikt in vleesgerechten, met name rundvlees. Tijm kan ook goed samengaan met kruidenboters en groenten.
Tijm
Tijm, een lid van de muntfamilie Labiatae, is nauw verwant aan andere bekende kruiden als Salie, Marjolein en Oregano. Thymol, een speciale stof in Tijm, geeft het zijn kenmerkende smaak en aroma. Het heeft ook een reinigende werking en antiseptische eigenschappen. Er zijn ongeveer 300-400 soorten Tijm, waarvan de meeste voorkomen in landen rond de Middellandse Zee. Sommige soorten zijn weerbaarder en komen verder naar het noorden voor, maar de populairste is Thymus vulgaris, een Zuid-Europese tuintijm.
Gewone tijm, ook bekend als tuintijm, is een kleine halfhoutige struik met een opgaande groeiwijze. Hij kan 6-15 cm hoog worden en heeft kleine, donkergroene bladeren. De plant bloeit in juni-juli en produceert kleine clusters van kleine, witachtige tot lila bloemen. Gewone tijm kan gemakkelijk worden overwinterd en is zeer winterhard. Kleine potten Tijm moeten wel warm gehouden worden op de vensterbank. Hij kan ook in de zomer in een balkonbak worden gekweekt en kan gemakkelijk met zaad worden verplant.
Wist je dat?
Tuintijm is de meest gebruikte tijm in de keuken. De geur van deze tijm onderscheidt hem van de gewone tijm. Zoals de naam al zegt, ruikt hij sterk naar citroen wanneer hij wordt ingewreven. De geel-gouden variëteit "Aureus" is bijzonder aantrekkelijk en wordt vaak alleen voor de sierwaarde gekweekt. Wilde tijm komt voor op de heidevelden en kliffen van Noordwest-Europa.
Hij heeft matvormende stengels die tijdens de groei vanuit de knooppunten wortels naar beneden sturen. Hierdoor kan de plant zich over grote oppervlakten verspreiden dankzij zijn trage, kruipende groei. Hij ziet er geweldig uit als de paarse bloemen midden in de zomer bloeien. Er zijn ook gecultiveerde variëteiten in allerlei kleuren, van wit tot roze tot diep donkerrood. Tijm kan gemakkelijk worden vermeerderd door oudere planten in het voorjaar te delen. Nieuwe "plantjes" moeten dan worden geplant op een afstand van 6-10 cm. Gewone tijm of tuintijm kan het best worden vermeerderd met zaden die op een warme, zonnige plek of in een bakje worden gezaaid.
De zaden hoeven niet afgedekt te worden. Ze kunnen licht in de grond worden gedrukt. Hoewel ze in het begin regelmatig water moeten krijgen, verdragen de jonge planten zonder veel moeite droge periodes.
Let op.
U kunt kleine stukjes snijden om verse Tijm te maken. U kunt Tijm drogen door langere stukken op een dienblad te leggen of ondersteboven te hangen in een goed geventileerde, schaduwrijke ruimte. Zodra de bladeren gedroogd zijn, haalt u de stengels eraf en plaatst u ze in een luchtdichte bak op een koele plaats. Tijm wordt gewoonlijk niet aangevallen door insecten of ziekten. De grootste bedreiging voor zijn gezondheid is plaatsing in slecht drainerende, koude grond. Tijm van twee tot drie jaar oud kan beter overwinteren dan oudere planten. Het is een goed idee om hem om het jaar te vernieuwen. De meeste kwekerijen hebben zowel zaden als planten. Tijm mag niet langer dan twee of drie jaar worden gebruikt.