Gorzką psiankę można opisać jako krzew o płożącej się lub pnącej łodydze o długości do 1,5 metra. Łodyga jest rozgałęziona. Fioletowe kwiaty są ułożone w loki. Można je oglądać od maja do września. Owocem jest czerwona, soczysta jagoda, która wygląda jak jajko. Jest bogatym źródłem wielu nasion. Gorzką jagodę można znaleźć na wilgotnych obszarach w pobliżu jezior, zboczy rowów, lasów bagiennych, zarośli i wzdłuż brzegów rzek. Należy zbierać liście i nowe przyrosty zioła. Liście należy zbierać ręcznie przed lub w trakcie kwitnienia. Aby uzyskać nowe pędy, należy ściąć wierzchołki o długości do 30 cm podczas kwitnienia. Należy to zrobić we wrześniu. Ponieważ zioło jest trujące, należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się z nim i podczas przechowywania.
Uwaga
- Liście i pędy psianki gorzkiej zawierają glikoalkaloid solaninę i saponiny steroidowe, a także garbniki, karoten i kwas organiczny.
- Zioło to ma właściwości przeciwzapalne, przeciwskurczowe i sekretolityczne. Ma również właściwości moczopędne, wykrztuśne, moczopędne, ściągające i przeciwalergiczne. Może być również stosowany w celu uspokojenia, leczenia kaszlu, poprawy zdrowia skóry i normalizacji metabolizmu.
- Zioło to jest stosowane w medycynie ludowej, homeopatii i medycynie. Liście i pędy mogą być stosowane w postaci wywaru lub proszku w leczeniu astmy, zapalenia pęcherza moczowego, krztuśca i innych schorzeń, takich jak krztusiec. Środki te mogą być również stosowane w leczeniu bólu stawów spowodowanego dną moczanową i reumatyzmem. Zioło to było stosowane wewnętrznie w historii w leczeniu chorób skóry, takich jak egzema i wysypka pokrzywowa, stany zapalne i swędzenie. Do przygotowania wywaru wystarczy zalać pół szklanki zioła pół litrem wrzącej wody. Pozostaw nalewkę do zaparzenia przez co najmniej godzinę, a następnie przelej ją do słoika. Spożywać łyżkę stołową wywaru trzy razy dziennie przed jedzeniem. Procedura powinna być kontynuowana przez 10 dni. Po 7-10 dniach można wznowić procedurę. Proszek wykonany z liści lub wierzchołków należy przyjmować 0,1 grama trzy razy dziennie. Kuracja powinna trwać tydzień.
- Zioło może być również stosowane zewnętrznie. W leczeniu dermatozy można użyć pasty, aby zrobić tłuczek ze świeżych owoców lub liści.
- Środki przeciw gorzkiej psiance powinny być stosowane ostrożnie. Należy postępować zgodnie z instrukcjami i przestrzegać czasu trwania leczenia. Przedawkowanie może spowodować zatrucie. Objawy zatrucia rośliną obejmują podrażnienie, wymioty i sztywnienie języka.
Arcydzięgiel ogrodowy
Arcydzięgiel ogrodowy to roślina dwuletnia o pionowej podkładce o wysokości do 6 cm. Podkładka jest rozgałęziona i zawiera białe lub żółtawe mleczko. Mleczko znajduje się również w korzeniach. Wydrążona łodyga dorasta do 2,5-3 metrów wysokości i jest rozgałęziona w górnej części. Dolna część łodygi jest czerwonawa i lekko pomarszczona. Górna część jest natomiast fioletowa. Długość liści może osiągnąć 80 cm. Drobne kwiaty są małe i zielonkawe do zielonkawobiałych. Są one ułożone w złożone grona, które przypominają połowę kuli. Zioło kwitnie od czerwca do sierpnia. Owoce mierzą około 8 milimetrów długości. Zioło ma przyjemny aromat. Roślinę można znaleźć na wilgotnych łąkach, brzegach rzek, zaroślach i innych obszarach o glebie bogatej w próchnicę.
Zioła tego nie należy mylić z dziką arcydzięglem. Dziki arcydzięgiel ma ciemnozielone liście. Jego kwiaty są białe lub różowe. Górna część łodygi jest pomarszczona. Korzeń jest zdrewniały i ma słaby, nieprzyjemny zapach. Arcydzięgiel ogrodowy może być również uprawiany. Podkładka i korzenie powinny być zbierane. Niektóre kraje wykorzystują również owoce i liście do celów leczniczych. Podkładki i korzenie należy zbierać jesienią pierwszego roku (wrzesień i październik) oraz wczesną wiosną drugiego roku. Ważne jest, aby ostrożnie usuwać podkładki i korzenie. Nie powinny one zostać uszkodzone. Należy usunąć ziemię, a resztę wyrzucić. Umyć podkładkę i korzenie pod bieżącą zimną wodą.
Dobrze wiedzieć
Odetnij grubsze części podkładki i wysusz je na powietrzu. Można je również suszyć w suszarni w temperaturze od 37 do 40 stopni Celsjusza. Liście należy zbierać przed lub w początkowej fazie kwitnienia. Aby zachować substancje aktywne, należy rozłożyć je w jednej warstwie. Owoce należy zbierać, gdy są w pełni dojrzałe. W przeciwnym razie staną się szarobrązowe. Owoce należy rozdzielić i wysuszyć na powietrzu.
- Olejek eteryczny i furanokumaryny znajdują się we wszystkich częściach zioła. Olejek eteryczny można znaleźć w korzeniach i podkładkach (do 1,5%), podczas gdy liście mogą zawierać do 0,48% olejku eterycznego, a owoce mogą zawierać do 1%. Flawonoidy znajdują się również w liściach, a olejek w owocach.
- Ma właściwości wykrztuśne, moczopędne, przeciwskurczowe i napotne. Wykazano, że zwiększa apetyt i poprawia trawienie.
- Zioło może być stosowane w leczeniu chorób dróg oddechowych i chorób płuc. Mogą być również stosowane w leczeniu reumatyzmu i innych schorzeń, takich jak nadwyrężenia, siniaki, podagra, nadwyrężenia, zaburzenia trawienia, skurcze lub histeria.