De 18e-eeuwse Britse tuin had verschillende tuinkamers die gebruikt konden worden om kruiden te kweken. Ze waren opgezet in een geometrisch patroon, mogelijk beïnvloed door het Indiase ontwerp in die tijd. Als ik één inheemse medicinale plant zou moeten kiezen die populair was in de Victoriaanse tijd, dan zou dat Valeriaan (Valerianaofficinalis of All-Heal wortel) zijn. Volgens de folklore was de meest waardevolle eigenschap van de plant het volgende: "Mannen die beginnen te vechten, en wanneer je ze wilt stoppen, geef het sap van de valeriaan, en de vrede zal onmiddellijk worden gesloten." Het is verrassend dat de plant zo populair was vanwege zijn vijf alkaloïde bestanddelen. In de literatuur werd het beschreven als een sterk zenuwstillend, krampstillend, stimulerend en windafdrijvend middel.
Zenuwcentra
Het werkt kalmerend op de hogere zenuwcentra bij aandoeningen zoals de Sint-Vitusdans, nervositeit en hysterische (vrouwelijke) neigingen. Overdosering kan nadelige effecten hebben op sommige patiënten, terwijl anderen een tijdelijke valeriaanverdoving kunnen ervaren. Valeriaan werd gebruikt als toevoeging aan choleradruppels door Engelse families die naar het buitenland reisden. Het werd ook gemengd met kinine om de effectiviteit tegen malaria te verhogen. Valeriaan wordt het meest gebruikt om slaap op te wekken. Het stopt het onophoudelijk racen van de geest. Het vertraagt en versterkt ook de hartslag. Het werd gebruikt als behandeling voor veel kwalen, waaronder stuiptrekkingen, hoestdrank, rattenaas, stuiptrekkingen, kroep, stuiptrekkingen en kneuzingen.
Een van de problemen met het kweken van valeriaan in je tuin was de onweerstaanbare aantrekkingskracht op alle katten in de buurt. De plant is zo verslavend dat katten er zo dicht mogelijk bij in de buurt blijven. Veel nieuwe en exotische harsen en kruiden gemaakt van de zeehandel werden populaire toevoegingen voor medicijnkastjes en voorraadkasten. Mirre (Commiphora molmol), geïmporteerd uit India en het Midden-Oosten, was zo'n product.
Wist je dat?
Mirre werd algemeen gebruikt om jicht te behandelen. Het is nu bekend dat mirre bloedvetten kan verlagen, cholesterol en triglyceriden kan verlagen bij de behandeling van coronaire hartziekten. Dit komt door zijn ketosteroïde. Het is een bitter tonicum en een krachtige ontstekingsremmer, waardoor het een perfecte aanvulling is op de behandeling van jicht. Vanwege de combinatie van ontstekingsremmende en antiseptische eigenschappen, wordt het stabiel gebruikt voor de behandeling van infecties zoals tandvleeszweren, tandheelkundige infecties en open wonden. De huidige literatuur van klinische studies identificeert de bestanddelen van deze acties en waarschuwt voor hypoglykemische eigenschappen.
De handel in empirische goederen zorgde ervoor dat mirre niet meer weg te denken was uit medische kasten, ook al was het geen algemeen kruid in Groot-Brittannië. Valeriaan was een algemeen kruid en was zeer geschikt voor traditionele tuinkruidenkamers. Ons wetenschappelijk onderzoek heeft bevestigd dat het effectief is bij milde nerveuze spanning en slapeloosheid. Het bleek even effectief te zijn als benzodiazepinen in een gerandomiseerd dubbelblind onderzoek. Het verschil was echter duidelijk wanneer valeriaanpatiënten geen symptomen van een kater vertoonden. Het moderne advies is om geen valeriaan te nemen als je andere kalmerende middelen gebruikt, omdat de effecten versterkt kunnen worden.
Basilicumolie
Basilicum is afgeleid van het Griekse woord Basilicum, wat "koning" of "koninklijk" betekent. Basilicum is een klein, eenjarig kruid dat tot 1 meter hoog kan worden. Basilicum is een vaste plant met dikke stengels, grote, weelderige bladeren en kleine, delicate, roze bloemen. De kleur van de basilicastengels, -bladeren en -bladeren kan variëren van helder, stralend groen tot diep, donkerpaars (Dark Opal Basil genoemd). Deze verbazingwekkende variatie in kleur kan gemakkelijk worden toegeschreven aan de jarenlange kruisbestuiving die heeft geresulteerd in een groot aantal soorten, variëteiten en vormen. Vandaag de dag zijn er meer dan 50 soorten en 60 variëteiten van Ocimum Basilicum L.
Hieronder valt Ocimum basilicum L., ook wel bekend als boombasilicum. Deze soort kan 2 tot 3 meter hoog worden. Ocimum citriodorum vis is een andere veel voorkomende basilicumsoort. Vanwege de sterke citroengeur wordt deze vorm vaak citroenbasilicum genoemd. Ocimum Kilimandscharicum, een andere basilicum, is ook verkrijgbaar. Deze basilicum is een inheemse Amerikaanse soort en wordt vaak kamferbasilicum of Afrikaanse blauwe basilicum genoemd vanwege de kamfer in de olie. De chemische bestanddelen van andere soorten basilicum kunnen worden onderscheiden door ze te meten.
Chemicaliën
Deze worden besproken in het gedeelte "Chemisch gesproken". Basilicumolie kan biologisch actieve bestanddelen bevatten, die antibacterieel, insectendodend of schimmelwerend kunnen zijn. Er wordt aangenomen dat het kan helpen bij bronchitis en andere aandoeningen zoals astma en verkoudheid. Het Landspitali University Hospital in IJsland voerde een grondig onderzoek uit naar de effectiviteit van basilicumolie bij de behandeling van oorontstekingen. Ze ontdekten dat de dampen van basilicumolie het trommelvlies kunnen binnendringen en het middenoor kunnen bereiken. Ze deden dit door basilicumolie tegen placebo te testen op ratten. Ze ontdekten dat 81 procent van de dieren het gewenste resultaat kreeg en dat de infectie niet meer aanwezig was.
Basilicum is een topnoot bij het maken van parfums. Topnoten worden vaak als eerste herkend en vervliegen snel. Deze essentiële oliën zijn verfrissend en mentaal stimulerend. Basilicum heeft een licht, schoon, zoet en peperig aroma. De dominante of hoofdgeur wordt beschreven als de midden (of hart) noten. Deze essentiële oliën kunnen worden omschreven als kruidige of bloemige geuren. De onderste (of basis) geuren zijn de geuren die overblijven nadat alle andere geuren zijn geëlimineerd. Deze essentiële oliën hebben zoete, aardse geuren. Basilicumolie bevat veel chemische verbindingen, waaronder 1,8-cineool, alfa-terpineol, ss-pineen en camfeen. Rijke hoeveelheden methylchavicol, eugenol, linalool en kamfer zijn enkele van de meest heilzame bestanddelen in basilicumolie.
Conclusie
De hoogste kwaliteit basilicumolie wordt van oudsher geproduceerd in Europa, met name in Bulgarije en het Middellandse Zeegebied. Basilicumolie uit Europa is superieur omdat het een hoog gehalte aan linalool, methylchavicol en andere essentiële oliën bevat. De traditionele Bulgaarse oliën zijn rijk aan respectievelijk methylcinnamaat en eugenol. Zoete basilicum (of heilige basilicum) is een traditionele bron van eugenol. Het wordt gevonden in Maleisië, Australië, India en andere delen van West-Azië. Basilicum geteeld in Afrika en Oost-Indië, België (vroeger Ocimum Americanum L., nu Ocimum Canum Sims. Bekend omdat ze veel methyl-cinnamaat bevatten. Ocimum gratissimum l. wordt ook wel boombasilicum genoemd vanwege zijn houtachtige geur. Het komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië en heeft een hoog fenolgehalte van eugenol. Basilicum olie kan gebruikt worden in combinatie met: bergamot (zwarte peper), cederhout, gember, cederhout en venkel. Basilicum (Ocimum basilicum) is niet onderworpen aan enige voorzorgsmaatregelen, maar sommige basilicumsoorten bevatten methylchloride, waarvan is vastgesteld dat het in hoge doses mogelijk kankerverwekkend is.