Το Trigger Finger γίνεται ένα σοβαρό, αλλά συνηθισμένο πρόβλημα για πολλούς ανθρώπους, όπως ακριβώς ήταν το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα πριν από δέκα χρόνια. Το Trigger Finger, σε αντίθεση με το Carpal Tunnel, είναι μια σοβαρή πάθηση που επηρεάζει εκατομμύρια Αμερικανούς κάθε χρόνο. Προκαλεί στους πάσχοντες απώλεια χρόνου στην εργασία, δαπανηρή αποκατάσταση και συχνά μακροχρόνια ανικανότητα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια δισεκατομμυρίων δολαρίων σε επιχειρήσεις, κυβέρνηση και υγειονομική περίθαλψη. Το ερώτημα είναι: Τι είναι το Trigger Finger; Πώς μπορεί να εξαλειφθεί; Πρέπει να παίρνετε παυσίπονα, να κάνετε ενέσεις κορτιζόνης ή να υποβληθείτε σε χειρουργική επέμβαση που έχει φτωχά αποτελέσματα; Οι επεμβατικές μέθοδοι θεραπείας έχουν γίνει πιο συνηθισμένες τα τελευταία χρόνια, ενώ συχνά δεν αποτελούν τις καλύτερες επιλογές για τη θεραπεία τραυματισμών ή ασθενειών.
Συντηρητική θεραπεία
Το γεγονός αυτό δυσχεραίνει τους γιατρούς να συνταγογραφήσουν το σωστό είδος συντηρητικής θεραπείας. Ο λόγος είναι απλός: τα χρήματα. Αυτός είναι ο λόγος που η υγειονομική περίθαλψη είναι τόσο κορεσμένη από αυτό. Εξαρτάται από τον ασθενή αν θέλει να αναζητήσει έναν γιατρό που θα δοκιμάσει πρώτα συντηρητική θεραπεία και στη συνέχεια θα προχωρήσει σε επεμβατικές θεραπείες αν αυτό αποτύχει, ή να αντιμετωπίσει τον τραυματισμό του χρησιμοποιώντας συντηρητικές θεραπευτικές επιλογές. Ας μάθουμε περισσότερα για αυτόν τον σοβαρό τραυματισμό και για το τι μπορεί να γίνει. Ποια είναι τα σημάδια και τα συμπτώματα του τρίγωνου δακτύλου; Αυτό μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε δάχτυλο, καθώς και οποιαδήποτε άρθρωση MP, PIP ή DIP. Ωστόσο, είναι δυνατόν να αναπτυχθεί σε μία από τις δύο βασικές μορφές. Η πρώτη είναι όταν η άπω άρθρωση κάμπτεται σε λυγισμένη θέση. Αυτός ο τύπος τενοντίτιδας δεν προκαλεί το κλείδωμα του δακτύλου στην παλάμη του.
Μπορεί να ισιωθεί με το χέρι, αλλά θα επανέλθει στην καμπύλη θέση. Το κλείδωμα των δακτύλων ή των δακτύλων στην παλάμη είναι ο δεύτερος πιο συνηθισμένος τύπος. Το προσβεβλημένο δάχτυλο μπορεί να λυγίσει προς τα κάτω, αλλά αν το δάχτυλο ισιωθεί, είτε παραμένει κλειδωμένο είτε σπάει και τραντάζεται πίσω στην εκτεταμένη θέση. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης, το σπάσιμο ή το τράνταγμα μπορεί να είναι είτε ανώδυνο είτε επώδυνο. Εάν το δάχτυλο έχει κολλήσει σε λυγισμένη θέση και δεν μπορεί να τεντωθεί από μόνο του, μπορεί να ασκηθεί δύναμη σε αυτό, συνήθως χρησιμοποιώντας το αντίθετο χέρι. Τι είναι το δάκτυλο σπασμωδικής σύσπασης; Γιατί το έχω; Μια σειρά από συνδέσμους που είναι γνωστοί ως "τροχαλίες" συγκρατούν τον καμπτικό τένοντα του δακτύλου στη θέση του. Αυτές οι "τροχαλίες", οι οποίες σχηματίζουν μια σήραγγα, επιτρέπουν στους τένοντες να κινούνται κατά μήκος του οστού ευθεία όταν οι καμπτήρες μύες συσπώνται.
Τένοντες
Το σώμα καλύπτει τους καμπτήρες τένοντες με αρθρικό υγρό για να διασφαλίσει την ομαλή κίνησή τους. Όταν ένας καμπτήρας τένοντας υποστεί βλάβη από άμεσο τραύμα ή επαναλαμβανόμενη καταπόνηση, προκαλούνται μικρορωγμές που προκαλούν οίδημα και συσσώρευση ουλώδους ιστού. Μπορεί να συσσωρεύσει ουλώδη ιστό για να επιδιορθωθεί με τη συνεχή καταπόνηση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε οζίδιο και ινωτική συγκόλληση. Αυτός ο ουλώδης ιστός συνεχίζει να αναπτύσσεται, δημιουργώντας τριβές καθώς προσπαθεί να περάσει μέσα από το σύστημα τροχαλίας κάθε φορά που τα δάχτυλα κινούνται. Ακόμη και αν ο τραυματισμός του τένοντα έχει επουλωθεί πλήρως, η συμφύσηση ή ο όζος στον τένοντα θα συνεχίσει να αναπτύσσεται. Καθώς το δάχτυλο εκτείνεται και κάμπτεται, η συμφύσηση/οζίδιο θα διευρύνεται, κλειδώνοντας το δάχτυλο στην παλάμη του χεριού σας. Επειδή ο όζος/κόλπος είναι μικρότερος στο μπροστινό μέρος και μεγαλύτερος στο πίσω μέρος, θα περάσει μέσα από το σύστημα τροχαλίας όταν το δάχτυλο εκτείνεται.
Θα κινηθεί μέσω της τροχαλίας, αλλά στη συνέχεια θα κολλήσει όταν το δάχτυλο επιστρέψει στην ευθεία. Το δάχτυλο σπασμωδικής άρθρωσης μπορεί επίσης να εμφανιστεί λόγω των ακόλουθων ιατρικών καταστάσεων: Ρευματοειδής αρθρίτιδα, μερική ρήξη τένοντα και ουρική αρθρίτιδα. Το Trigger Finger μπορεί επίσης να προκληθεί όταν ο αρθρικός υμένας έχει μολυνθεί. Αυτό προκαλεί ουλές και το σχηματισμό ενός οζιδίου. Ένα συγγενές ελάττωμα μπορεί επίσης να προκαλέσει δάκτυλο σκανδάλης. Αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν με ανάπαυση ή τροποποίηση της δραστηριότητας, αντιφλεγμονώδη φάρμακα από το στόμα ή, σε ακραίες περιπτώσεις, χειρουργική επέμβαση και ενέσεις στεροειδών. Η συντηρητική θεραπεία, η οποία χρησιμοποιεί διατάσεις και ασκήσεις για να αντιμετωπίσει τη βασική αιτία της διαταραχής, είναι η καλύτερη επιλογή. Αυτό θα επιτρέψει στο θηκάρι του τένοντα να επανέλθει στη φυσιολογική, ανώδυνη κατάστασή του. Αφήστε την περιοχή να επουλωθεί και, στη συνέχεια, ξεκινήστε διατάσεις και ασκήσεις που διασπούν τις συμφύσεις και τεντώνουν τον τένοντα. Αυτό θα επιτρέψει στον τένοντα να γλιστράει εύκολα μέσα στο σύστημα τροχαλίας, χωρίς να προκαλεί ερεθισμό στο αρθρικό του περίβλημα.
Θεραπεία
Μια από τις πιο επώδυνες παθήσεις είναι η αρθρίτιδα, που είναι ο γενικός όρος για τη φλεγμονή στις αρθρώσεις. Υπάρχουν πολλοί τύποι αρθρίτιδας. Σε αυτούς περιλαμβάνονται η ουρική αρθρίτιδα, η θυλακίτιδα και η ρευματοειδής. Τα παρακάτω συμπτώματα και σημεία μπορούν να σας βοηθήσουν να διαπιστώσετε αν ο πόνος σας είναι πράγματι αρθρίτιδα. Είναι σύνηθες να παρατηρήσετε μια δυσκαμψία των αρθρώσεων και έναν ακτινοβόλο πόνο στην περιοχή γύρω από αυτές. Η άρθρωση μπορεί επίσης να αισθάνεται ζεστή και πρησμένη όταν την αγγίζετε. Μπορείτε να το επιβεβαιώσετε νιώθοντας τα ακόλουθα συμπτώματα: απώλεια όρεξης, κόπωση, πυρετός με ρίγη και δυσκαμψία στους μύες. Το φυσικό αμυντικό σύστημα του οργανισμού, τα λευκά αιμοσφαίρια, είναι υπεύθυνο για τη φλεγμονή στις αρθρώσεις. Τα λευκοκύτταρα συγκεντρώνονται γύρω από κάθε περιοχή που έχει ένα απρόβλεπτο άνοιγμα λόγω ιστικής βλάβης ή πληγών.
Αυτό γίνεται για την απομάκρυνση ξένων υλικών που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κανονική λειτουργία του συστήματος. Οι εκκρίσεις των λευκών αιμοσφαιρίων είναι υπεύθυνες για αυτή τη δράση. Οι χημικές ουσίες απελευθερώνονται, γεγονός που οδηγεί το αίμα στην πληγείσα περιοχή και αυξάνει τη θερμοκρασία και τη ζεστασιά. Ορισμένες χημικές ουσίες μπορούν να προκαλέσουν την ενσωμάτωση υγρού στον περιβάλλοντα ιστό, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε οίδημα.
Συμπέρασμα
Τι μπορεί να γίνει για να μειωθεί η δυσφορία; Υπάρχουν πολλές φαρμακολογικές επιλογές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση του πόνου της αρθρίτιδας. Αυτό συμβαίνει επιπλέον των πολλών άλλων θεραπευτικών επιλογών που είναι διαθέσιμες για την αρθρίτιδα. Αυτές περιλαμβάνουν ρουτίνες άσκησης και χειρουργικές επεμβάσεις. Όλες αυτές οι θεραπείες έχουν ως γενικό στόχο την ανακούφιση από τον πόνο, αποφεύγοντας παράλληλα να προκαλέσουν ή να αυξήσουν τον πόνο. Χρησιμοποιούνται διάφορα στηρίγματα, νάρθηκες ή μπαστούνια για την προώθηση της κινητικότητας των μυών και των αρθρώσεων και τη διατήρηση της μυϊκής δύναμης. Αυτό γίνεται προκειμένου να μειωθεί η ένταση στις αρθρώσεις και να μειωθεί ο πόνος. Μπορείτε επίσης να ανακουφιστείτε από την αρθρίτιδα αυξάνοντας την πρόσληψη αιθέριων ελαίων. Τα έλαια αυτά είναι πλούσια σε απαραίτητα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία βοηθούν στη μείωση του πρηξίματος. Αυτά τα βιομόρια μπορούν να μετατραπούν σε ρεσολβίνη D2, η οποία μπορεί να αναστείλει το πρήξιμο. Η τακτική κατανάλωση ωμέγα-3 ελαίων θα βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής στις αρθρώσεις σας και στην ανακούφιση από τον πόνο.