Het is aangetoond dat Janskruid effectief is bij milde tot matige depressies. Het is ook vergelijkbaar met krachtigere of giftigere antidepressiva. Het is veilig en effectief voor patiënten die lijden aan milde tot matige angst of depressie. Andere gerapporteerde voordelen, zoals een antimicrobieel middel voor de behandeling van neuropathie, ontstekingsremmend, behandelingsoptie voor atopische skintitis en antioxidant, zijn niet goed gedocumenteerd. Verder onderzoek is nodig. Sint-janskruid heeft een inherente veiligheidsmarge. De meeste bijwerkingen die tot nu toe gemeld zijn, zijn huidreacties. Er zijn enkele geïsoleerde, maar ernstigere bijwerkingen gemeld met betrekking tot neurologische effecten, schildklierfunctie en verhoogde protrombinetijden.
Eens kijken...
Het potentieel voor interacties tussen sint-janskruid en reguliere geneesmiddelen via inductie van Cytochroom P450 is het meest zorgwekkend. Patiënten die gelijktijdig geneesmiddelen krijgen die via deze route gemetaboliseerd worden, moeten nauwlettend in de gaten gehouden worden op veranderende medicijneffecten. In de geschriften van Hippocrates wordt sint-janskruid al duizenden jaren beschreven. Sint-Janskruid wordt van oudsher gebruikt voor de behandeling van neurologische en psychoiatrische aandoeningen (angst en slapeloosheid, bedplassen en prikkelbaarheid, maar ook uitputting, uitputting en fibrositis. Het werd ook gebruikt om gastritis en jicht te behandelen. Sommige vormen van het kruid kunnen plaatselijk gebruikt worden om wonden, blaren, brandwonden en snijwonden, aambeien, vitiligo en neuralgieën, ontstekingen en insectenbeten te behandelen.
Een typische dosering is 300 mg Hypericum extract, driemaal daags gedurende een periode van vier tot zes weken. Talrijke klinische onderzoeken hebben de effectiviteit van sint-janskruid bij de behandeling van depressies aangetoond. In het voorjaar van 2002 waren er 34 gecontroleerde onderzoeken waaraan meer dan 3000 patiënten deelnamen. Bij een vergelijking van de synthetische antidepressiva waren er vier onderzoeken met amitriptyline en vier met imiprimine. Twee met fluoxetine, twee met sertraline en bromazepam. Er werd ook één onderzoek met maprotiline uitgevoerd.
Hypericum
Hypericum was in al deze onderzoeken superieur aan alle andere antidepressiva behalve amitriptyline. Bij lichte tot matige depressie bleek hypericum superieur aan placebo. De resultaten van onderzoeken bij patiënten met een milde tot matige depressie lijken bemoedigend, maar er zijn beperkingen. Het langste onderzoek duurde 56 dagen en sommige onderzoeken duurden slechts 28 dagen. De meerderheid van de onderzoeken gebruikte lage doses synthetische antidepressiva. Twee onderzoeken gaven niet het exacte aantal respondenten, waardoor de resultaten een beetje twijfelachtig zijn. Het is onbekend wat het precieze mechanisme is van de neurologische effecten van sint-janskruid. Het is ook niet bekend of één chemische component verantwoordelijk is voor de activiteit of dat het een combinatie is.
Sint-Janskruid wordt al honderden jaren plaatselijk gebruikt om wonden te genezen. Al in 1959 werd melding gemaakt van antibacteriële eigenschappen. Hyperforine werd geïdentificeerd als het actieve bestanddeel. Het is bevestigd dat zowel de pseudohypericine als de hypericine bestanddelen van sint-janskruid antivirale eigenschappen hebben. Aan het onderzoek namen 47 patiënten deel. Er was een trend naar minder totale pijn na de behandeling met sint-janskruid, maar het was niet statistisch significant. Mensen meldden verschillende gradaties van pijnverlichting na behandeling met sint-janskruid.
Onderzoek
De onderzoekspopulatie werd verder onderverdeeld in patiënten met en zonder diabetes. Het bleek dat de 18 deelnemers met diabetes een tendens hadden naar lagere totale pijn en een significante afname van lancerende pijn. De 29 deelnemers zonder diabetes vertoonden echter geen significante verschillen in hun pijnscores. Het was interessant om te zien dat 25 deelnemers de voorkeur gaven aan de behandeling met sint-janskruid, 16 aan placebo en zes hadden geen voorkeur. Eén patiënt die gedurende 32 dagen driemaal daags 1800 mg nam, stopte met haar behandeling vanwege een mogelijke lichtgevoeligheidsreactie.
Binnen een dag kreeg ze last van misselijkheid, anorexia en kokhalzen. Ze ontwikkelde ook een droge mond, duizeligheid, droge lippen, rillingen, extreme vermoeidheid en een droge mond. De symptomen begonnen de volgende dag te verbeteren, maar werden de achtste dag ernstig. Veel patiënten die sint-janskruid hebben genomen, hebben verhoogde niveaus van het schildklier-stimulerend hormoon (TSH) gerapporteerd. Een man die negen maanden lang sint-janskruid nam, rapporteerde een sterk verminderd libido. Dit was opgelost toen hij stopte met het innemen van sint-janskruid en begon met citalopram. Haaruitval is ook in verband gebracht met sint-janskruid. Na vijf maanden behandeling merkte een 24-jarige vrouw die driemaal daags 300 mg sint-janskruid nam, dat ze haar wenkbrauwen en hoofdhuid verloor. De haaruitval hield 12 maanden aan. Sint-Janskruid kan bijwerkingen hebben, dus wees voorzichtig en raadpleeg je arts. Het kan met mate gebruikt worden en kan beschouwd worden als een alternatief voor medicatie.
Ziet er goed uit
Je haar is het kenmerk dat je gezicht doet stralen. Het is een stijlelement dat stijl toevoegt aan je lichaam. Wat als je haar uitvalt? Het zal verschrikkelijk zijn. Je kunt je haar een compleet nieuwe look geven door het anders te stylen. Dit kan je kijk op het leven veranderen. Haar is een belangrijk en essentieel onderdeel van ons leven. Goed haar zorgt ervoor dat je je goed voelt. Als iemand er niet goed uitziet door haaruitval, is de kans groot dat hij zich depressief voelt. Dit kan leiden tot depressie, angst, weinig zelfvertrouwen, isolatie en zelfs eenzaamheid. Dit kan een negatieve invloed hebben op iemands geluk. Haaruitval kan door veel factoren worden veroorzaakt. Eén reden kan een gebrek aan vitamines zijn.
Haaruitval kan ook optreden als je meer dan drie tot vier maanden ziek bent geweest. Haaruitval kan ook optreden als je een operatie hebt ondergaan. Hormonale problemen kunnen ook haaruitval veroorzaken. Als de schildklier onder- of overactief is, kan het haar uitvallen. Behandeling van schildklieraandoeningen kan helpen. Haaruitval kan optreden als de hormonen androgenen (mannelijke hormonen) of oestrogenen (vrouwelijke hormonen) uit balans zijn. Haaruitval kan worden gestopt als de hormonale onbalans wordt gecorrigeerd. Vrouwen verliezen hun haar vaak ongeveer drie maanden na het krijgen van een baby. Dit heeft niet alleen te maken met hormonen. Je kunt ook last krijgen van tractiealopecia (spreek uit als al-oh-peesha) als je cornrows of vlechten draagt of strakke haarrollers gebruikt. Als het trekken stopt, kan het haar worden hersteld naar zijn oorspronkelijke positie.
Haaruitval
Haaruitval kan ook worden veroorzaakt door bepaalde medicijnen. Je haar kan ook worden beïnvloed door medicijnen tegen jicht, bloedverdunners, chemotherapie voor de behandeling van kanker, overmatige vitamine A en antidepressiva. Als je het gevoel hebt dat je haar uitvalt na het innemen van een medicijn, raadpleeg dan je arts. Meestal groeit het haar terug als je stopt met het innemen van het medicijn. Haaruitval kan ook worden veroorzaakt door infecties. Schimmelinfecties kunnen leiden tot haaruitval bij kinderen. Voor dergelijk haarverlies kunnen antischimmelmedicijnen de beste optie zijn. Haaruitval kan ook een teken zijn van een onderliggende aandoening, zoals diabetes of lupus. Het is belangrijk om de oorzaak van haaruitval te begrijpen, omdat het vaak een teken kan zijn van een onderliggende ziekte. Je moet naar de dokter gaan. Een hoofdhuidbiopsie of bloedonderzoek kan uitwijzen of behandeling nodig is.