W XVIII-wiecznym brytyjskim ogrodzie istniały odrębne pomieszczenia ogrodowe, w których można było uprawiać zioła. Były one ustawione w geometryczny wzór, prawdopodobnie pod wpływem indyjskiego wzornictwa w tym czasie. Gdybym miał wybrać jedną rodzimą roślinę leczniczą, która była popularna w czasach wiktoriańskich, musiałaby to być waleriana (Valerianaofficinalis lub korzeń All-Heal). Według folkloru, najcenniejsza właściwość tej rośliny była następująca: "Mężczyźni, którzy zaczynają walczyć, a kiedy chcesz ich powstrzymać, daj sok z waleriany, a pokój zostanie natychmiast zawarty". Zaskakujące jest to, że roślina była tak popularna ze względu na pięć składników alkaloidowych. W literaturze opisywano ją jako silny środek nerwowy, przeciwskurczowy, pobudzający i wiatropędny.
Ośrodki nerwowe
Działa uspokajająco na wyższe ośrodki nerwowe w stanach takich jak taniec św. Wita, nerwowość i skłonności histeryczne (kobiece). Przedawkowanie może mieć niekorzystny wpływ na niektórych pacjentów, podczas gdy inni mogą doświadczyć tymczasowego otępienia walerianowego. Waleriana była stosowana jako dodatek do kropli na cholerę przez angielskie rodziny podróżujące za granicę. Mieszano ją również z chininą, aby zwiększyć jej skuteczność przeciwko malarii. Waleriana jest najczęściej stosowana do wywoływania snu. Powstrzymuje umysł od nieustannego wyścigu. Spowalnia również i wzmacnia bicie serca. Była stosowana jako lek na wiele dolegliwości, w tym drgawki, lek na kaszel, przynętę na szczury, drgawki, krup, drgawki, drgawki i siniaki.
Jednym z problemów związanych z uprawą waleriany w ogrodzie był jej nieodparty urok dla wszystkich kotów w okolicy. Roślina ta jest tak uzależniająca, że koty będą trzymać się jej tak blisko, jak to tylko możliwe. Wiele nowych i egzotycznych żywic i przypraw pochodzących z handlu morskiego stało się popularnymi dodatkami do apteczek i szafek sklepowych. Importowana z Indii i Bliskiego Wschodu mirra (Commiphora molmol) była jednym z takich produktów.
Czy wiesz, że?
Mirra była powszechnie stosowana w leczeniu dny moczanowej. Obecnie wiadomo, że mirra może obniżać poziom tłuszczów we krwi, obniżać poziom cholesterolu i trójglicerydów w leczeniu choroby niedokrwiennej serca. Wynika to z zawartości ketosteroidów. Jest to gorzki tonik i silne działanie przeciwzapalne, co czyni go idealnym dodatkiem do leczenia dny moczanowej. Ze względu na połączenie właściwości przeciwzapalnych i antyseptycznych, jego stabilne zastosowanie jest przede wszystkim stosowane w leczeniu infekcji, takich jak owrzodzenia dziąseł, infekcje zębów i otwarte rany. Obecna literatura z badań klinicznych identyfikuje składniki tych działań i ostrzega przed jakimikolwiek właściwościami hipoglikemicznymi.
Handel towarami empirycznymi sprawił, że mirra stała się podstawą w szafkach medycznych, mimo że nie była powszechnym ziołem w Wielkiej Brytanii. Waleriana była powszechnym ziołem i dobrze nadawała się do tradycyjnych ziołowych pomieszczeń ogrodowych. Nasze badania naukowe potwierdziły, że jest ona skuteczna w łagodnym napięciu nerwowym i bezsenności. W randomizowanym badaniu z podwójnie ślepą próbą wykazano, że jej skuteczność jest równa skuteczności benzodiazepin. Różnica była jednak widoczna, gdy pacjenci przyjmujący walerianę nie zgłaszali objawów kaca. Współcześnie zaleca się, aby nie przyjmować waleriany, jeśli stosuje się inne środki uspokajające, ponieważ ich działanie może być nasilone.
Olejek bazyliowy
Bazylia pochodzi od greckiego słowa Basilicum, które oznacza "król" lub "królewski". Bazylia to niewielkie jednoroczne zioło, które może dorastać do 3 stóp (1 metra) wysokości. Bazylia to bylina o grubych łodygach z dużymi, bujnymi liśćmi i małymi, delikatnymi, różowymi kwiatami. Kolor łodyg, liści i liści bazylii może wahać się od jasnej, promiennej zieleni do głębokiego, ciemnego fioletu (zwanego Dark Opal Basil). Tę niesamowitą różnorodność kolorów można łatwo przypisać wieloletniemu zapylaniu krzyżowemu, które zaowocowało dużą liczbą gatunków, odmian i form. Obecnie istnieje ponad 50 gatunków i 60 odmian Ocimum Basilicum L.
Obejmuje to Ocimum basilicum L., znaną również jako bazylia drzewiasta. Może dorastać do wysokości 6-9 stóp (2 lub 3 metry). Ocimum citriodorum vis to kolejny popularny rodzaj bazylii. Ze względu na silny cytrynowy zapach, forma ta jest często nazywana bazylią cytrynową. Dostępna jest również inna odmiana bazylii - Ocimum kilimandscharicum. Bazylia ta jest rodzimym gatunkiem amerykańskim i często nazywana jest bazylią kamforową lub afrykańską niebieską bazylią ze względu na kamforę zawartą w olejku. Składniki chemiczne innych rodzajów bazylii można rozróżnić poprzez ich pomiar.
Substancje chemiczne
Zostały one omówione w sekcji "Chemicznie". Olejek bazyliowy może zawierać biologicznie aktywne składniki, które mogą być antybakteryjne, owadobójcze lub przeciwgrzybicze. Uważa się, że może on pomóc w leczeniu zapalenia oskrzeli i innych schorzeń, takich jak astma czy przeziębienie. Szpital Uniwersytecki Landspitali w Islandii przeprowadził dokładne badania nad skutecznością olejku bazyliowego w leczeniu infekcji ucha. Odkryli oni, że opary olejku bazyliowego mogą przenikać przez błonę bębenkową i docierać do ucha środkowego. Dokonali tego testując olejek bazyliowy przeciwko placebo na szczurach. Okazało się, że u 81% zwierząt uzyskano pożądane rezultaty, a infekcja przestała występować.
Bazylia jest nutą głowy w perfumach. Nuty głowy są często rozpoznawane jako pierwsze i szybko się ulatniają. Te olejki eteryczne odświeżają i pobudzają umysł. Bazylia ma lekki, czysty, słodki i pieprzny aromat. Dominujący lub główny zapach opisywany jest jako nuty środkowe (lub nuty serca). Te olejki eteryczne można opisać jako zapachy korzenne lub kwiatowe. Zapachy dolne (lub bazowe) to te, które pozostają po wyeliminowaniu wszystkich innych zapachów. Te olejki eteryczne mają słodkie, ziemiste zapachy. Olejek bazyliowy zawiera wiele związków chemicznych, w tym 1,8-cineol; alfa terpineol; ss-pinen i kamfen. Bogate poziomy metylochawikolu, eugenolu, linalolu i kamfory są jednymi z najbardziej korzystnych składników olejków bazyliowych.
Wnioski
Najwyższej jakości olejek bazyliowy jest tradycyjnie produkowany w Europie, szczególnie w Bułgarii i regionie Morza Śródziemnego. Olejek bazyliowy z Europy jest lepszy, ponieważ zawiera wysoki poziom linalolu, metylochawikolu i innych olejków eterycznych. Tradycyjne bułgarskie olejki są bogate odpowiednio w cynamonian metylu, eugenol i inne olejki eteryczne. Słodka bazylia (lub święta bazylia) jest tradycyjnym źródłem eugenolu. Można ją znaleźć w Malezji, Australii, Indiach i innych częściach zachodniej Azji. Bazylia uprawiana w Afryce i Indiach Wschodnich, Belgii (dawniej Ocimum Americanum L., obecnie Ocimum Canum Sims. Ponieważ są one bogate w cynamonian metylu, jest dobrze znany. Ocimum gratissimum L. jest czasami nazywana bazylią drzewiastą ze względu na jej drzewny zapach. Pochodzi z południowo-wschodniej Azji i ma wysoki poziom fenolu eugenolu. Olejek bazyliowy może być stosowany w połączeniu z: bergamotką (czarnym pieprzem), drzewem cedrowym, imbirem, drzewem cedrowym i koprem włoskim. Bazylia (Ocimum basilicum) nie podlega żadnym środkom ostrożności, ale niektóre odmiany bazylii zawierają chlorek metylu, który został zidentyfikowany jako potencjalny czynnik rakotwórczy w dużych dawkach.